tag:blogger.com,1999:blog-22533717905817417372024-03-09T07:48:32.355+02:00ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΥ BLOGUnknownnoreply@blogger.comBlogger167125tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-25112656530815675472024-03-02T19:47:00.001+02:002024-03-02T19:47:34.899+02:00Εβδομάδα “Διάβασε ένα ebook” (3–9 Μαρτίου 2024)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEcmcZZOZMNCiXXcRMlGQbWYbgvgS1ci8b3GWM9LXMSMKCay9KaEmndBcxhYJBIsGt-5ZDPw2iPGTQrGEJok0Bvbkzuy5l6UuY5od5SLIeZkVhAHfRAGEjpt4EaOlu4VRSdA67n5x8_VxClk6H3ArOZn6KFWWq6XnMQTOROgQf9E9G5i3Q8eLkjWau7AM/s893/ebook_week_2024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="387" data-original-width="893" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEcmcZZOZMNCiXXcRMlGQbWYbgvgS1ci8b3GWM9LXMSMKCay9KaEmndBcxhYJBIsGt-5ZDPw2iPGTQrGEJok0Bvbkzuy5l6UuY5od5SLIeZkVhAHfRAGEjpt4EaOlu4VRSdA67n5x8_VxClk6H3ArOZn6KFWWq6XnMQTOROgQf9E9G5i3Q8eLkjWau7AM/w640-h278/ebook_week_2024.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Από την Κυριακή 3 Μαρτίου έως το Σάββατο 9 Μαρτίου 2024 πραγματοποιείται και φέτος η εβδομάδα “<a href="http://www.smashwords.com/ebookweek">Διάβασε ένα ebook</a>“, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα.<br /><br />H εβδομάδα <b>“Διάβασε ένα ebook”</b> διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2004, μια πρωτοβουλία της συγγραφέα Rita Y. Toews από τον Καναδά και η προσπάθεια συνεχίζει με κύριο οργανωτικό φορέα το βιβλιοπωλείο Smashwords. <div><br /></div><div>Η πρώτη προσπάθεια στην Ελλάδα για συμμετοχή στην εβδομάδα έγινε το 2012 από τη <a href="https://www.auth.gr/ee/lib">Βιβλιοθήκη του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ</a> (ΤΗΜΜΥ), που ανέβασε σχετικό υλικό <a href="http://thmmylibraryblog.blogspot.com/">στο blog της</a>. Η πρώτη συστηματική προσπάθεια για διοργάνωση της εβδομάδας έγινε το 2013 με πρωτοβουλία του eAnagnostis, ενώ τα επόμενα χρόνια συνεχίστηκε η πρωτοβουλία από τον <a href="http://www.eanagnostis.gr/">Ηλεκτρονικό Αναγνώστη (www.eanagnostis.gr)</a> και την <a href="https://www.openbook.gr/ebookweek-2018/">Ανοικτή Βιβλιοθήκη</a>.</div><div><br />✔ <b>Ποιοι είναι οι στόχοι της εβδομάδας “Διάβασε ένα ebook”:</b></div><div><ul style="text-align: left;"><li>να ενημερώσει τους αναγνώστες για τα ebooks</li><li>να ενθαρρύνει την ανάγνωση ebooks</li><li>να ενθαρρύνει εκδοτικούς οίκους, βιβλιοπωλεία, συγγραφείς και κατασκευαστές συσκευών να προσφέρουν για αυτές τις μέρες δωρεάν ή με μεγάλη έκπτωση ebooks και συσκευές</li></ul><br />✔ <b>Πώς μπορώ να συμμετάσχω:</b></div><div><ul style="text-align: left;"><li>Μπορείτε να διαβάσετε ένα ebook!</li><li>Αναρτήστε στο blog ή στο site σας <a href="https://www.openbook.gr/wp-content/uploads/2024/03/ebook_week_2024.jpg">τo banner της εβδομάδας “Διάβασε ένα ebook”</a> ή φτιάξτε το δικό σας</li><li>Ενημερώστε φίλους και γνωστούς σε Facebook, Twitter και Instagram κοινοποιώντας αυτήν την ανάρτηση ή γράφοντας τα δικά σας κείμενα και τραβώντας τις δικές σας φωτογραφίες</li><li>Οργανώστε μια συνάντηση με όσους ενδιαφέρονται για τα ebooks ή/και έχουν συσκευές ανάγνωσης</li><li>Χρησιμοποιήστε στα social media τα hashtags #ebookgr #ebookweek24</li><li>Προσφέρετε δωρεάν ebooks για την εβδομάδα.</li></ul></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-82839476171705834472024-02-18T13:54:00.000+02:002024-02-18T13:54:07.593+02:00Συνέντευξη στο TexnesOnLine.gr<p><b style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #5d5d5d; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><i style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #20124d; font-family: verdana; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Συνέντευξη στη Στέλλα Πετρίδου με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου "Οδοιπόρος" που δημοσιεύθηκε στις 7 Φεβρουαρίου στο διαδικτυακό περιοδικό <a href="https://www.texnesonline.gr/2024/02/blog-post_22.html" target="_blank">TexnesOnLine</a>.</span></i></b></p><span style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #20124d; font-family: verdana; font-size: 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPUyLK5DZszP8_AVxm50r8a6hj5-CRNc5Q_g6w7nJ_cnMuPKJUv9VzC5In517mjLMl6kIobKSqG87FME_vgoGRACl8P3CBCyKZnb_Bo47bGUOtzJAmSpgoBYL54307knOr8fEfceNN0NNEYG-YP8Z3KHq04Z0LrLTDwNULDO6GXxb6M6zDbV5jnYRtHNrC/s3456/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #f2644f; float: none !important; margin-left: 1em; margin-right: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.17s ease 0s; vertical-align: baseline;"><span style="background: 0px 0px; border: 0px; color: #20124d; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="3012" data-original-width="3456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPUyLK5DZszP8_AVxm50r8a6hj5-CRNc5Q_g6w7nJ_cnMuPKJUv9VzC5In517mjLMl6kIobKSqG87FME_vgoGRACl8P3CBCyKZnb_Bo47bGUOtzJAmSpgoBYL54307knOr8fEfceNN0NNEYG-YP8Z3KHq04Z0LrLTDwNULDO6GXxb6M6zDbV5jnYRtHNrC/s16000/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;" /></span></a></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Κύριε Νίκου, πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας στο αναγνωστικό κοινό, συγγραφέα, ποιητή, μεταφραστή, αρθρογράφο, κριτικό λογοτεχνίας ή δοκιμιογράφο; Τι απ’ όλα αυτά υπερισχύει;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Προτιμώ συνήθως να συστήνομαι ως ένας άνθρωπος που αγαπά να γράφει, αφήνοντας την πένα να με κατευθύνει σε ό,τι εξυπηρετεί την εκάστοτε έμπνευση ή ιδέα. Αν χρειάζεται κάτι να επιλέξω, τότε το “συγγραφέας” είναι πιο ταιριαστό γιατί περικλείει κι όλα τα υπόλοιπα.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Γιατί γράφετε; Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε, ώστε να κάνετε αυτό το βήμα προς τη λογοτεχνία;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Πάντα σε αυτή την ερώτηση απαντάω “γιατί δε μπορώ να κάνω αλλιώς” και ίσως ακούγεται τετριμμένο, απλοϊκό, αλλά έτσι είναι. Νιώθω μια δύναμη μέσα μου που πασχίζει να εκτονωθεί. Η γραφή είναι ο τρόπος μου, προτιμώ να γράφω παρά να μιλάω, δε μπορώ αλλιώς να το εξηγήσω.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Έχετε διανύσει μια αξιόλογη διαδρομή στα ελληνικά γράμματα. Είστε ικανοποιημένος από όλα όσα έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Σας ευχαριστώ πολύ! Ικανοποιημένος νιώθω γιατί ό,τι έχω κάνει βγαίνει από την ψυχή μου, είναι αληθινό ως προς τις προθέσεις του, αλλά και επειδή δεν έχω κάνει κάτι απλά και μόνο για να υπάρχω στα “πράγματα”.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Εντοπίζετε κοινά στοιχεία ανάμεσα στο δοκιμιακό και το λογοτεχνικό κείμενο; Εσείς ως άνθρωπος που έχετε ασχοληθεί με πολλά είδη του λόγου, δυσκολευτήκατε ποτέ να προσαρμόσετε το ύφος της γραφής σας ανάλογα με την περίσταση κάθε φορά, προκειμένου να γίνετε περισσότερο αποδεκτός στο αναγνωστικό κοινό που απευθύνεστε;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Σπάνια επιδιώκω να προσαρμόζω τον τρόπο γραφής μου κι αν το κάνω κάποιες φορές θα είναι καθαρά για να εξυπηρετήσω καλύτερα μια ιδέα, έναν άλλο τρόπο, δηλαδή, να δώσω μια ιστορία στον αναγνώστη. Θεωρώ όμως ότι όταν αλλάζει κανείς το ύφος της γραφής του απλά και μόνο για να γίνει αποδεκτός, αυτό τον καθιστά λιγότερο τίμιο ως προς τον εαυτό του κυρίως και τελικά τον αποδυναμώνει καλλιτεχνικά και στα μάτια του κοινού.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Δεδομένου ότι το ενδιαφέρον σας στρέφεται και προς την πεζογραφία, αλλά και προς την ποίηση, ποιο είναι το αγαπημένο σας λογοτεχνικό είδος και γιατί;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Αγαπώ πολύ να γράφω ακολουθώντας μια φόρμα που συνδυάζει και τα δύο. Πεζά κείμενα, μικρά συνήθως σε έκταση, με ένα ύφος πιο ποιητικό, ακόμα και με φράσεις που καμιά φορά ομοιοκαταληκτούν. Μου βγαίνει αυθόρμητα. Καθαρή ποίηση δεν τολμώ να επιχειρήσω συχνά, την ποίηση την σέβομαι με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο και για να είμαι ειλικρινής δεν θεωρώ τον εαυτό μου επαρκή.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Εμφανιστήκατε στη λογοτεχνία το 2010. Τι έχει αλλάξει στο χώρο του βιβλίου όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν από τότε;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Όχι πολλά. Το πάντα περιορισμένο στη χώρα μας αναγνωστικό κοινό δημιουργεί μια συγκεκριμένη συνθήκη, κάνει από τη μία τους μεγάλους εκδοτικούς που κυριαρχούν στην αγορά αρκετά οχυρωμένους, γενικά και τους δυσανάλογα πολλούς μικρούς να ασθμαίνουν λόγω της ανύπαρκτης στην ουσία τοποθέτησης στα βιβλιοπωλεία και της ανύπαρκτης επίσης προώθησης. Από την άλλη υπάρχει το διαδίκτυο, ευτυχώς, που δίνει τη δυνατότητα στους αναγνώστες να ανακαλύψουν εάν το θέλουν νέα πράγματα και ενδιαφέρουσες φωνές, τόσο στο έντυπο βιβλίο όσο και στο ηλεκτρονικό.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Δέχεστε επιρροές από άλλους αγαπημένους σας συγγραφείς ή ποιητές στα έργα σας;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Όλοι όσοι γράφουμε δεχόμαστε επιρροές, είτε το λέμε είτε όχι και είναι λογικό, αγαπάμε τη λογοτεχνία, διαβάζουμε και μοιραία κάποιοι συγγραφείς έχουν λειτουργήσει ως δάσκαλοί μας. Και ο καλός δάσκαλος πάντα επηρεάζει και κατευθύνει τον μαθητή.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για εσάς;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Έμπνευση και ερέθισμα για μια ιστορία μπορώ να έχω από τα πάντα. Περισσότερο όμως με εμπνέει ο άνθρωπος, το δυσθεώρητο και ανεξάντλητο μέσα μας. Γι’ αυτό σχεδόν πάντα στο επίκεντρο όσων δημιουργώ βρίσκεται ο άνθρωπος.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Θεωρείτε ότι υπάρχει συνταγή για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου; Τι είναι αυτό που το χαρακτηρίζει καλό;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Δεν πιστεύω στις συνταγές όταν κάνεις τέχνη. Συνταγές έχει το μάρκετινγκ και η επικοινωνία. Καλό βιβλίο είναι το αληθινό βιβλίο.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Είναι χρέος του κάθε δημιουργού να μοιράζεται το έργο του όταν το ολοκληρώσει; Τι πιστεύετε; Εσείς στη προκειμένη περίπτωση, γιατί πήρατε την απόφαση να εκδώσετε το τελευταίο σας βιβλίο;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Χρέος για τον καθένα μας είναι ό,τι υπαγορεύει η συνείδησή του. Δεν είναι υποχρεωτικό, φυσικά, οτιδήποτε γράφουμε να πρέπει να εκδοθεί, το καθετί θέλει το χρόνο του εξάλλου, αλλά από την άλλη η τέχνη αποκτά άλλη πνοή και υπόσταση όταν μοιράζεται. Είναι σαν την αγάπη, ας πούμε, δεν αρκεί να λέμε ή να σκεφτόμαστε ότι αγαπάμε, πρέπει να την απευθύνουμε, να την εκπέμπουμε την αγάπη μας, έτσι της δίνουμε ζωή και νόημα. Ο “Οδοιπόρος” ήταν από την αρχή μια ιστορία που ήθελα να μοιραστώ, από τα μικρότερα κείμενα που πρώτα δημοσίευα στο ιστολόγιό μου, έως και την ολοκληρωμένη του μορφή που έγινε βιβλίο.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWp2C1-ygNtCfzM1nhas-MAgraAOnfRvcnAEzqovGJ52J1VMLwgO_JmRO-8H4sT3qN-3YqWI_EyDX-KdG7nsuN5mAp4qvhspvaZ-8QeI6poabJfn0dsiAeLJkpAwVHu9DPqz5Nhcod9sHug_fHG-bthD-C6STd4mTKsspi0Eh3kAi9pCFSBphbsrkXbjow/s600/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #f2644f; float: none !important; margin-left: 1em; margin-right: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.17s ease 0s; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="419" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWp2C1-ygNtCfzM1nhas-MAgraAOnfRvcnAEzqovGJ52J1VMLwgO_JmRO-8H4sT3qN-3YqWI_EyDX-KdG7nsuN5mAp4qvhspvaZ-8QeI6poabJfn0dsiAeLJkpAwVHu9DPqz5Nhcod9sHug_fHG-bthD-C6STd4mTKsspi0Eh3kAi9pCFSBphbsrkXbjow/s16000/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;" /></a></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ας αναφερθούμε σ’ αυτό. Πρόκειται ένα αφήγημα, που φέρει τον τίτλο «Οδοιπόρος» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι». Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενό του. Τι θα διαβάσει ο αναγνώστης πιάνοντας το βιβλίο αυτό στα χέρια του;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ναι, είναι ένα αφήγημα στο οποίο πρωταγωνιστής είναι ο άνθρωπος. Ο απλός, καθημερινός άνθρωπος και οι αγωνίες του. Στο βιβλίο ακολουθούμε τα βήματα ενός νέου ανθρώπου που περπατά συνεχώς κουβαλώντας στην πλάτη του έναν βαρύ σάκο. Περπατάμε μαζί του, βλέπουμε μέσα από τα μάτια του, ακούμε τις σκέψεις και τους βαθύτερους προβληματισμούς του. Όλο αυτό δίνεται μέσα από μικρά κεφάλαια που το καθένα αποτελεί και μια ξεχωριστή ιστορία. Είναι ένα αφήγημα αλληγορικό, με πολλούς συμβολισμούς.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριμένο τίτλο για να κοσμήσει το εξώφυλλό του βιβλίου σας;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ο τίτλος υπαγορεύθηκε από την ίδια την ιστορία, αλλά επιπλέον από την επιλογή ο ήρωας του βιβλίου να μην έχει όνομα. Όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο: μπορεί να έχει κάθε όνομα, γι’ αυτό και δεν έχει κανένα, μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, γι’ αυτό δεν είναι κάποιος συγκεκριμένα. Αυτός είναι ο Οδοιπόρος.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ποιος είναι ο Οδοιπόρος της δικής σας ζωής και τι συμβολίζει;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Η ζωή φέρνει δίπλα μας πολλούς οδοιπόρους. Άλλοι βαδίζουν πλάι μας περισσότερο, άλλοι λιγότερο, κάποιοι αφήνουν ισχυρό αποτύπωμα, πολλοί προσπερνούν και αργότερα ξεχνιούνται. Αυτοί που τελικά γίνονται συνοδοιπόροι μας, είναι αυτοί που μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε τη ζωή, την καθημερινότητα και τον εαυτό μας με έναν διαφορετικό τρόπο. Που μας ανοίγουν και μας διευρύνουν.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τι σας ενέπνευσε για τη συγγραφή του βιβλίου σας;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ο Οδοιπόρος είναι εμπνευσμένος από τον αρχαίο μύθο του Σίσυφου, με τον βαρύ σάκο στην περίπτωση του Οδοιπόρου να είναι όχι κάποια τιμωρία, όπως συμβαίνει στον μύθο, αλλά ένα δυσβάσταχτο, φριχτό καθήκον που κατά κάποιον τρόπο κληρονομείται στους ανθρώπους σαν άλλο προπατορικό αμάρτημα.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Υπάρχουν μηνύματα που θέλετε να περάσετε μέσα από το έργο σας στον αναγνώστη;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Προσπαθώ πάντα να περνάω αισιόδοξα μηνύματα μέσα απ’ ότι γράφω. Πιστεύω πολύ στη θετική ματιά, δεν είναι πάντα εμφανές στις ιστορίες μου πρέπει να ομολογήσω, αλλά ακόμα και μέσα από την πιο σκοτεινή ιστορία, πάντα βλέπω μπροστά το φως. Χωρίς αυτό το φως, για μένα, δεν έχει νόημα, αυτό είναι το κίνητρο.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Το βιβλίο σας απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικες ή μπορεί να αποτελέσει ανάγνωσμα και για το εφηβικό κοινό;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ενδιαφέρουσα ερώτηση, ομολογώ δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Έτσι όπως τώρα το φέρνω στο μυαλό μου, δε βρίσκω κάποιον λόγο γιατί ένας αναγνώστης μικρότερης ηλικίας να μην βρεθεί πλάι στον “Οδοιπόρο”, να μην τον κατανοήσει, ακόμα και να ταυτιστεί μαζί του σε έναν βαθμό βέβαια.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Είστε ευχαριστημένος από τη συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Γλαρόλυκοι»; Δεδομένου ότι έχετε συνεργαστεί και με άλλους εκδοτικούς οίκους μέχρι σήμερα, θεωρείτε πως ένας καλός οικοδεσπότης συμβάλει σημαντικά για την περαιτέρω προώθηση του έργου ενός συγγραφέα;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Από την πρώτη στιγμή που συναντήθηκα με τους Γλαρόλυκους, με τον Χρήστο τον Κουλαξίζη αρχικά αλλά και με όλη την υπέροχη ομάδα, αισθάνθηκα κάτι που καθόλου εύκολα δεν το βρίσκεις σε συνεργασίες. Αισθάνθηκα πως ήμουν ήδη εκεί, πώς ήδη ήμουν στην παρέα τους και αυτό, ξέρετε, εκτός απ’ το ότι σε κάνει να νιώθεις όμορφα, σε απελευθερώνει και δημιουργικά. Οι Γλαρόλυκοι δεν είναι απλά και στεγνά ένας εκδοτικός οίκος, είναι μια συντροφιά από πολύ δημιουργικούς ανθρώπους που αγαπάνε αυτό που κάνουν. Είναι πολύ σημαντικό, όλα γίνονται για να προσφέρεται στο κοινό κάτι πολύ όμορφο και πραγματικά ελπίζω η προσπάθεια που κάνουν οι Γλαρόλυκοι να πηγαίνει όλο και καλύτερα, να βρίσκει όλο και μεγαλύτερη ανταπόκριση γιατί αξίζει.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq3xiO7ap9ZRK-dgAh0QSwQ1TPn8iFwnlMDT5Rclfa4lsx9NuAeloGAGmOgV1b3mqnHiPElcxAhUVsRsLg0M9WUgg5Xj9bEbTuu_XCIYlXBdCfMwe6WGskxLoYMumTbffgZpBNL2dj8P2r-dHdvT_h6sLH4rw1qnIRiQT2bXJsoMqXzQCWazYV0uMLHlmo/s1198/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #f2644f; float: none !important; margin-left: 1em; margin-right: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.17s ease 0s; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="1198" data-original-width="1000" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq3xiO7ap9ZRK-dgAh0QSwQ1TPn8iFwnlMDT5Rclfa4lsx9NuAeloGAGmOgV1b3mqnHiPElcxAhUVsRsLg0M9WUgg5Xj9bEbTuu_XCIYlXBdCfMwe6WGskxLoYMumTbffgZpBNL2dj8P2r-dHdvT_h6sLH4rw1qnIRiQT2bXJsoMqXzQCWazYV0uMLHlmo/s16000/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;" /></a></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Επόμενα συγγραφικά βήματα κάνετε ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Έχω κάποια πράγματα στο μυαλό μου, αλλά είναι πολύ νωρίς για να ξέρω πώς θα καταλήξουν αυτά που σκέφτομαι.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Πριν κλείσουμε τη συζήτηση θα ήθελα να μας παραθέσετε ένα απόσπασμα από το βιβλίο σας.</b> </div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><i style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“Κάποιο χάραμα του φθινοπώρου, σε χρόνο ανύποπτο, θα με βρείτε μακριά έξω απ’ την πόλη, να περιμένω ανάμεσα στ’ αγριολούλουδα ένα ολόχρυσο άρμα που το σέρνουν τέσσερα διάφανα άλογα. Ο σάκος μου θα έχει πάρει φωτιά που πίσω δε θ’ αφήσει καθόλου στάχτη και άλλο ίχνος δικό μου δε θα μείνει να μαρτυρά τα ρούχα που φόρεσα, την παλιά μου ύπαρξη. Σαν γύρη θα ταξιδέψω αθέατος σε παρθένους τόπους για να κάνω σπίτι μου ένα καινούριο λιβάδι. Τότε, δε θα φοβάμαι πια τον ήλιο, ούτε θα χρειάζεται να αποφεύγω τη βροχή. Γύρω μου θα έχω μόνο φίλους ευγενικούς που θα μου χαμογελούν, θα με συντροφεύουν και θα με αγαπούν, κι ας μην είμαι το πιο όμορφο, το πιο μυρωδάτο λουλούδι. Και τότε δε θα έχω την ανάγκη πια να περπατάω ούτε να μονολογώ, γιατί η ρίζα μου θα είναι βαθιά και δυνατή. Θα με βρείτε εκεί, ανάμεσα στ’ αγριολούλουδα”.</i></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Κύριε Νίκου, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση και σας εύχομαι κάθε επιτυχία προσωπική και συγγραφική.</b></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές με υγεία, αγάπη και έναν νέο χρόνο γεμάτο δύναμη και στιγμές ευτυχίας.</div><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></div><div class="separator" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: both; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBdxHemJRqWmH04e8gbFvK4uXtXtiGdpO7JfYXYZt3tnckltDiYIFrMzFjPeMDlIKr18Ga0EPdqlyjcaueTnc9PzD9ZL9GfonxpLYF3qEJ_o9Nb82fIL6Q6rao9BMWwPV_88TjgIsb7zG_2CZ9_TkJtr8JQ1A2n2IMYQX78nYPMsEJeg-BdNFBhosUTj0f/s528/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; clear: none !important; color: #f2644f; float: none !important; margin-left: 1em; margin-right: 1em; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: color 0.17s ease 0s; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="528" data-original-width="510" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBdxHemJRqWmH04e8gbFvK4uXtXtiGdpO7JfYXYZt3tnckltDiYIFrMzFjPeMDlIKr18Ga0EPdqlyjcaueTnc9PzD9ZL9GfonxpLYF3qEJ_o9Nb82fIL6Q6rao9BMWwPV_88TjgIsb7zG_2CZ9_TkJtr8JQ1A2n2IMYQX78nYPMsEJeg-BdNFBhosUTj0f/s16000/texnesonline%20.jpg" style="background: 0px 0px; border: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;" /></a></div></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-31626078738605013202024-02-08T15:44:00.003+02:002024-02-08T15:44:46.271+02:00Δημιουργικότητα & αναβλητικότητα<p> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiczkv1HY6MV33oz0G_hCyMQ9xwKhO7Mk9U7XK2U3HEzvO35gLAMMdj7ddChJvngPk-K6268XYOMkzZIGZykK5EZxUgDzED1iNWcFSFAM9C6ugoQ7iujm54lk0gP0_apJzkeSrIaX2QiDyZG1twmdKgH8UEjGmj0609PBNUe_qz5XUCduOK_Dl_mZ27VANi/s1208/IMG_20240208_152509.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1208" data-original-width="1156" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiczkv1HY6MV33oz0G_hCyMQ9xwKhO7Mk9U7XK2U3HEzvO35gLAMMdj7ddChJvngPk-K6268XYOMkzZIGZykK5EZxUgDzED1iNWcFSFAM9C6ugoQ7iujm54lk0gP0_apJzkeSrIaX2QiDyZG1twmdKgH8UEjGmj0609PBNUe_qz5XUCduOK_Dl_mZ27VANi/w612-h640/IMG_20240208_152509.jpg" width="612" /></a><br /><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE4wN0wpoqqO8a9OseidPuxWf0lZb-sEvKgaxC_buLo7MO9G0KwQUYyLhKXUl5ZLlZJt-SqVcBiPbH-IApN-wwlFHDUl3OG8T3c9kupHtA5y5RMk3S-1o07H7vgEVIWO-8snsKBRcaotuJyVpg1Dll6Lh-Nkf_iLSMZ3zD2UwcwD6uVXaMDRoab7YQGxQg/s800/IMG_0005m.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="734" data-original-width="800" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE4wN0wpoqqO8a9OseidPuxWf0lZb-sEvKgaxC_buLo7MO9G0KwQUYyLhKXUl5ZLlZJt-SqVcBiPbH-IApN-wwlFHDUl3OG8T3c9kupHtA5y5RMk3S-1o07H7vgEVIWO-8snsKBRcaotuJyVpg1Dll6Lh-Nkf_iLSMZ3zD2UwcwD6uVXaMDRoab7YQGxQg/s320/IMG_0005m.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-6489455500344864712024-01-13T12:48:00.004+02:002024-01-13T12:49:30.532+02:00Δακτυλογράφημα: Ο Άγιος Αλέξανδρος δε μένει πια εκεί<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzieVBi2b0q91L7KUKZbw00CbQ0gkY497qTAzHo33aRalOEZdgWArgQonFleFz19m7W5QpmS4WvlVIu2Y5me5qHoebIdWizyw9kIY-RtRhKfGuNuU24BcVaRShc8eljUiye5M7NPXfftIqw0GNVJWxlFMtAYLPIl0J9gOciHuEjx72egX14OUGHSbeecM/s872/agiosalexandros2-24.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="580" data-original-width="872" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzieVBi2b0q91L7KUKZbw00CbQ0gkY497qTAzHo33aRalOEZdgWArgQonFleFz19m7W5QpmS4WvlVIu2Y5me5qHoebIdWizyw9kIY-RtRhKfGuNuU24BcVaRShc8eljUiye5M7NPXfftIqw0GNVJWxlFMtAYLPIl0J9gOciHuEjx72egX14OUGHSbeecM/w640-h426/agiosalexandros2-24.png" width="640" /></a></div><br />Ευτυχισμένος και ευλογημένος ο καινούριος χρόνος! <p></p><p>Πρώτη ανάρτηση για τη νέα χρονιά με ένα νέο δακτυλογράφημα που το έγραψα μετά από μια βόλτα, την πρώτη απόπειρα για μια ήρεμη βόλτα μετά τις γιορτές στο παραλιακό μέτωπο της Αθήνας, που όμως εξελίχθηκε σε σκέτη απογοήτευση. Το κείμενο δακτυλογραφήθηκε στην ξεχαρβαλωμένη αλλά ανθεκτική γραφομηχανή Consul 233 του 1967.</p><p>Μπορείτε να πατήσετε πάνω στο κείμενο για να το διαβάσετε πιο άνετα σε μεγαλύτερο μέγεθος.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifSUBSqfA6K1wLxD9a8Oh35j51-5Hxac3vth26s24h1mu91nBxgcdr2a4TbnQbEISyo7hVDtJ6uLgz9an1zBS68fkDsk-bcW1Q0bcXDsdGp0toQuKvpcONJPs22YjtCCfsML0tTcEGMxcIXmv1Gj2AdmuezbF950PDvOv_ZKdYnarOuWTxFn9vzjLdzKc/s813/agiosalexandros24.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="710" data-original-width="813" height="558" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifSUBSqfA6K1wLxD9a8Oh35j51-5Hxac3vth26s24h1mu91nBxgcdr2a4TbnQbEISyo7hVDtJ6uLgz9an1zBS68fkDsk-bcW1Q0bcXDsdGp0toQuKvpcONJPs22YjtCCfsML0tTcEGMxcIXmv1Gj2AdmuezbF950PDvOv_ZKdYnarOuWTxFn9vzjLdzKc/w640-h558/agiosalexandros24.png" width="640" /></a></div><br /><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-18397489907267732462023-12-21T23:34:00.002+02:002023-12-21T23:34:48.209+02:00Φωτοβόλτα στο Α' Κοιμητήριο Αθηνών<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj08RDVLBqePH1P86CW6TCLDWvCWql8hlucmOorPvDrQ9X4fZTPzG9H3A07CtFTKc1FI6oHl6P71NSSDVau449xUjVwig4898ibcz0n4PoGRXxKJThIYIfodClZDKwwPIAUN4ikJ9hpDcMWO-Kvgj7AfacSi6VUt8mdoClAoYDcZnWGlNR3pBxxq-Qq4DU/s1200/1000021964-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj08RDVLBqePH1P86CW6TCLDWvCWql8hlucmOorPvDrQ9X4fZTPzG9H3A07CtFTKc1FI6oHl6P71NSSDVau449xUjVwig4898ibcz0n4PoGRXxKJThIYIfodClZDKwwPIAUN4ikJ9hpDcMWO-Kvgj7AfacSi6VUt8mdoClAoYDcZnWGlNR3pBxxq-Qq4DU/s16000/1000021964-01.jpeg" /></a></div><div><br /></div><div>Δεν ξέρω πόσο συνηθισμένο είναι να αποφασίζει κανείς να κάνει μια βόλτα σε ένα κοιμητήριο λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Τα κοιμητήρια είναι τόποι έντονα φορτισμένοι. Τόποι που ζωή και θάνατος χωρίζονται και ταυτόχρονα συναντώνται όπως οι μοίρες των ανθρώπων.</div><br />Το Α' Κοιμητήριο Αθηνών, όμως, είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό κοιμητήριο. Είναι ένα ανοιχτό μουσείο γλυπτικής, με πολλά από τα ταφικά μνημεία του να στέκουν ως πραγματικά έργα τέχνης υψηλής καλλιτεχνικής αξίας, ενώ την ίδια στιγμή προσφέρει ένα μοναδικό ταξίδι στην ιστορία, αφού ο επισκέπτης θα συναντήσει τις σημαντικότερες προσωπικότητες από όλους τους τομείς του δημόσιου βίου της χώρας μας. Στο κοιμητήριο φιλοξενούνται ταφικά μνημεία σχεδιασμένα από σημαντικούς γλύπτες όπως οι Γιαννούλης Χαλεπάς, Ιωάννης Βιτσάρης, Δημήτρης Φιλιππότης, Νίκος Γεωργαντής, Δημήτρης Αρμακόλας, Κοσμάς Ξενάκης, Κώστας Βαλσάμης, Μιχάλης Τόμπρος κ.ά. <div><br /></div><div><div>Ήταν ένα ήρεμο απόγευμα, με καιρό ήπιο, σύννεφα απαλά, χωρίς πολύ κόσμο και φασαρία. Έμοιαζε ιδανικό. Πήρα μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή Canon AV-1 στην οποία έβαλα το ασπρόμαυρο φιλμ Fomapan Action 400 και ο περίπατος ήταν κάτι παραπάνω από όμορφος.</div><div><br />Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί ότι το Α' Κοιμητήριο Αθηνών αποτελεί μέρος της Διαδρομής Ευρωπαϊκών Κοιμητηρίων, που αποτελείται από 63 κοιμητήρια σε 50 χώρες της Ευρώπης και έχει στόχο την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς.</div><div><br /></div><div>Στην πρώτη εικόνα της ανάρτησης, η αριστουργηματική "Κοιμωμένη" του Γιαννούλη Χαλεπά, ένα από τα πιο διάσημα νεοελληνικά γλυπτά, τοποθετημένο στον τάφο της οικογένειας Αφεντάκη. Το άγαλμα δημιουργήθηκε κατοπιν παραγγελίας του μεγάλου εθνικού ευεργέτη Γεώργιου Οικονόμου Αφεντάκη μετά τον θάνατο της ανηψιάς του Σοφίας Αφεντάκη, την οποία και αναπαριστά. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRI4DXy8irTbsVv7SjBycEHLHF0YMwqbwYmX5PEek4XyngjVP0qYbPd1rJiFRocbRBtYtb07Jv4TnFNLA3dak9CUTHtxzqD3H4Gppr1gCmmf1npSe7922bEJa_gFvzEDwaHCbkhMSeNd5h8NeH6OoqkIGnojynd-VTkEYwriBFni1ZZ4H7hetfy8_b9R0/s1184/1000021963-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1184" data-original-width="800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRI4DXy8irTbsVv7SjBycEHLHF0YMwqbwYmX5PEek4XyngjVP0qYbPd1rJiFRocbRBtYtb07Jv4TnFNLA3dak9CUTHtxzqD3H4Gppr1gCmmf1npSe7922bEJa_gFvzEDwaHCbkhMSeNd5h8NeH6OoqkIGnojynd-VTkEYwriBFni1ZZ4H7hetfy8_b9R0/w432-h640/1000021963-01.jpeg" width="432" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkrfjl7LKPC1DPLtfxNAnL1IntbrZT3rNFw2ifAUYaGUTGg1UWofbsQmpOJWaYP4v9qXxm_bFWa3OPdVQCjhSicRuSWJPPXP_oiH-GILKxkYlZmQF5wYR2_BG-ENYJE-B3NN2AiMW0whfhqXIVC_CHcMecS7RHc0oa2Nm8-9I7-5voEbX0hbxvoVfSP6U/s1200/1000021965-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkrfjl7LKPC1DPLtfxNAnL1IntbrZT3rNFw2ifAUYaGUTGg1UWofbsQmpOJWaYP4v9qXxm_bFWa3OPdVQCjhSicRuSWJPPXP_oiH-GILKxkYlZmQF5wYR2_BG-ENYJE-B3NN2AiMW0whfhqXIVC_CHcMecS7RHc0oa2Nm8-9I7-5voEbX0hbxvoVfSP6U/w640-h432/1000021965-01.jpeg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjakduEI3iALlgFfpq7KP1HAO-LCHfwGB1msxO-S1McOC-hSs0JfVudG5jp6yLoFBGOOhUgW4dYxjybIbldLWpqvQd9yuFcmvdQi0ZvgAIpKREHHQasnnPSqsa46-mtzYRfoIDCZ9VhAMnD1vSB9PMAIYGRPTVUjZUiENlcMPp6LnHrVwAxL19Qmtf8P1Q/s1200/1000021966-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjakduEI3iALlgFfpq7KP1HAO-LCHfwGB1msxO-S1McOC-hSs0JfVudG5jp6yLoFBGOOhUgW4dYxjybIbldLWpqvQd9yuFcmvdQi0ZvgAIpKREHHQasnnPSqsa46-mtzYRfoIDCZ9VhAMnD1vSB9PMAIYGRPTVUjZUiENlcMPp6LnHrVwAxL19Qmtf8P1Q/w640-h432/1000021966-01.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj688YVxuaWOmLjA8nThLr84BHoXZ5e2rE9392xOsqKJk7a5NhmnvLbXJlAu6P7boxn31GbYBNydX2Ngy1cyf90Q8wRwrOcokEOgpcGFODS4lOtBb70UwxnNzEhCCLZZoZtHDQK5BkLQ1aCj2ZvlkQ6C3mDtoGNWp0sK8cLOWV5U5tI3YiH33DWJn9MHZQ/s1184/1000021968-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1184" data-original-width="800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj688YVxuaWOmLjA8nThLr84BHoXZ5e2rE9392xOsqKJk7a5NhmnvLbXJlAu6P7boxn31GbYBNydX2Ngy1cyf90Q8wRwrOcokEOgpcGFODS4lOtBb70UwxnNzEhCCLZZoZtHDQK5BkLQ1aCj2ZvlkQ6C3mDtoGNWp0sK8cLOWV5U5tI3YiH33DWJn9MHZQ/w432-h640/1000021968-01.jpeg" width="432" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJUB8dHtEHDGPE6_FQ8_5QnVdGIxOXDt_8nlGSSQZKScoVxd7TduD2d0kA2ILO86oEAgw6uNFkRYYCGRH4YpVpWBFICD-lFDZ1WREJhpKDNQCh5gsFjf87rFfSZn7wFsLBa_B_6spluJiCAmYFqAQj1CQlDdH4H5kxE5fm_UjfE027boGGt4tAjeoKo_M/s1184/1000021969-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1184" data-original-width="800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJUB8dHtEHDGPE6_FQ8_5QnVdGIxOXDt_8nlGSSQZKScoVxd7TduD2d0kA2ILO86oEAgw6uNFkRYYCGRH4YpVpWBFICD-lFDZ1WREJhpKDNQCh5gsFjf87rFfSZn7wFsLBa_B_6spluJiCAmYFqAQj1CQlDdH4H5kxE5fm_UjfE027boGGt4tAjeoKo_M/w432-h640/1000021969-01.jpeg" width="432" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbqNaLDYuORKKV-OHUWpsU13P0J7zoTgLhO4nnaGvF_f3dOjDKCt5OHGnKGFyFqEro4Ktbf6V0c2ecSlCP04h0Qgk8-kHCZumXsD94Vg42nV7bIXAFQ2d2xBnw32CVVzhLmsaWNZPcCXDXOsSL2EQ8I0vp9B_NiRJY1oY1AaJKvLd3AgCWsN3f2cM6YvM/s1200/1000021971-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbqNaLDYuORKKV-OHUWpsU13P0J7zoTgLhO4nnaGvF_f3dOjDKCt5OHGnKGFyFqEro4Ktbf6V0c2ecSlCP04h0Qgk8-kHCZumXsD94Vg42nV7bIXAFQ2d2xBnw32CVVzhLmsaWNZPcCXDXOsSL2EQ8I0vp9B_NiRJY1oY1AaJKvLd3AgCWsN3f2cM6YvM/w640-h432/1000021971-01.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYE17_TVvPzaJi7eSrcdKXgLwbc5PzruVqarNGS5KaurD1ZptsbHn9OYCc6a5GKfqexkfEciv7UY5YIvvrDT41qW3xPSPTMvUJCxEQoXsW3QgFxZmeaQBa5F8AzxYghhobeCnUzWeZB49vUYCvi38NKdkzkv-wkK9GqbN4RA92sCE27Wca-WSTBc5fcJ8/s1200/1000021972-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYE17_TVvPzaJi7eSrcdKXgLwbc5PzruVqarNGS5KaurD1ZptsbHn9OYCc6a5GKfqexkfEciv7UY5YIvvrDT41qW3xPSPTMvUJCxEQoXsW3QgFxZmeaQBa5F8AzxYghhobeCnUzWeZB49vUYCvi38NKdkzkv-wkK9GqbN4RA92sCE27Wca-WSTBc5fcJ8/w640-h432/1000021972-01.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQZIDlKxCm7ghLitUhUTaT_PuxozDlewJOPkJGTfu0Pi11nR9HYbQrpZ9eweNwYEAaMRHVCneyF6aqOB3ye3spkzSN4WFhN0hyOliL0YnjSTEv7eVIHvUMOeW3eb93lLmLVzxKLZ6MpMkWMDCSnf9_3zH8sL-kgQIXXdfiNicIuCI0gXPmMO7ja7yHXio/s1200/1000021973-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQZIDlKxCm7ghLitUhUTaT_PuxozDlewJOPkJGTfu0Pi11nR9HYbQrpZ9eweNwYEAaMRHVCneyF6aqOB3ye3spkzSN4WFhN0hyOliL0YnjSTEv7eVIHvUMOeW3eb93lLmLVzxKLZ6MpMkWMDCSnf9_3zH8sL-kgQIXXdfiNicIuCI0gXPmMO7ja7yHXio/w640-h432/1000021973-01.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp9PBAHYbHt4Xp7OyYbjn5iYrONIfM91FzyVl8DBMxJbyAXNQOAwZEYjZ52ZFkKfO2wL4RgwrJYrvHtCj7dO6X9SXGeacMTYGdV_jVr_y6ClvDqiYUybG8Ar5x0QmzEQq1AOnGkHbWt9S9Oo7ChWrDzbfYFVsACXVKNCC5EUdkP094YeTxue6NHMz2Reg/s1200/1000021974-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp9PBAHYbHt4Xp7OyYbjn5iYrONIfM91FzyVl8DBMxJbyAXNQOAwZEYjZ52ZFkKfO2wL4RgwrJYrvHtCj7dO6X9SXGeacMTYGdV_jVr_y6ClvDqiYUybG8Ar5x0QmzEQq1AOnGkHbWt9S9Oo7ChWrDzbfYFVsACXVKNCC5EUdkP094YeTxue6NHMz2Reg/w640-h432/1000021974-01.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5JeNGp-KcjD-IUxY72bWY7HqPxDkELMyc-iRpknptdMeKUbiOeiDC2H9vmqAUAXkxkiBEG8DWOBTQM06-KAgpAGZg5alJCd0F2SBAcRlVNPMz2G0AI458xdr1TdV5xhNf7L7GIlNNn6HX2N1DQawlo4Oa41tbLDcPf0vJjVqOaYWT6kmlm_Lj1e3kd-Q/s1184/1000021976-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1184" data-original-width="800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5JeNGp-KcjD-IUxY72bWY7HqPxDkELMyc-iRpknptdMeKUbiOeiDC2H9vmqAUAXkxkiBEG8DWOBTQM06-KAgpAGZg5alJCd0F2SBAcRlVNPMz2G0AI458xdr1TdV5xhNf7L7GIlNNn6HX2N1DQawlo4Oa41tbLDcPf0vJjVqOaYWT6kmlm_Lj1e3kd-Q/w432-h640/1000021976-01.jpeg" width="432" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhrOjfoDgDIUNwU5nLq65gpuKP9cUWdh7CwGQ7-SsIhmLeH2XVvhSJclRnMj7VtEVkXDtH-eouOIiWS48-MJRpPeJajpaj2lg2ltuwSXORFcuNITDw3T0w0XnT1tWlZESjUaAgtR8_yXb265jvaxpS2lFzBhtJXmVGP0YlhyphenhyphenvNehi85RGVwBPVUbx804I/s1200/1000021977-01.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1200" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhrOjfoDgDIUNwU5nLq65gpuKP9cUWdh7CwGQ7-SsIhmLeH2XVvhSJclRnMj7VtEVkXDtH-eouOIiWS48-MJRpPeJajpaj2lg2ltuwSXORFcuNITDw3T0w0XnT1tWlZESjUaAgtR8_yXb265jvaxpS2lFzBhtJXmVGP0YlhyphenhyphenvNehi85RGVwBPVUbx804I/w640-h432/1000021977-01.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div><br /></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-71920237913437676232023-12-02T16:45:00.002+02:002023-12-02T16:56:47.129+02:00Νέοι σταθμοί για την ταινία "Οδοιπόρος"!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMmTVG2sGpXKnzXcAxX8FDjSMZVxXsh3VC72eEi728Q55gXBhenm1hpc0RdSJqHqieRH9gHrYpgQDmZtYHAFOPPMuQI00NsyQegTbPQhmhh4IHvY3iN7Gfq7qfT27ouKUwUYi3wXzvbHB7PVFbHyWXlwDE5VcB5RAknWkww5KlWXqakDzJhPZngugrgwQ/s1108/odoiporos-poster-laurel-GR1000x1108.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1108" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMmTVG2sGpXKnzXcAxX8FDjSMZVxXsh3VC72eEi728Q55gXBhenm1hpc0RdSJqHqieRH9gHrYpgQDmZtYHAFOPPMuQI00NsyQegTbPQhmhh4IHvY3iN7Gfq7qfT27ouKUwUYi3wXzvbHB7PVFbHyWXlwDE5VcB5RAknWkww5KlWXqakDzJhPZngugrgwQ/w361-h400/odoiporos-poster-laurel-GR1000x1108.jpg" width="361" /></a></div><div><br /></div>Έχει περάσει πια περισσότερος από ένας χρόνος από τότε που η πειραματική μικρού μήκους ταινία "Οδοιπόρος" που δημιουργήσαμε σε συνεργασία με τις Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό και δυο νέες διακρίσεις έρχονται να προστεθούν στους σταθμούς της πορείας της ταινίας σε ξένες διοργανώσεις.<br /><br />To "<a href="http://www.milanoindie.com" target="_blank">Milano Indie Movie Awards</a>", ένα νέο φεστιβάλ που διοργανώνεται στο Μιλάνο της Ιταλίας για να δώσει χώρο και φωνή σε ανεξάρτητες μικρού μήκους κινηματογραφικές παραγωγές απ' όλο τον κόσμο, συμπεριέλαβε τον "Οδοιπόρο" στην αρχική λίστα των προς επιλογή ταινιών της διοργάνωσης. Ο "Οδοιπόρος" δεν έφτασε τελικά ως την βραχεία λίστα των ταινιών που θα προβληθούν στο φεστιβάλ, έλαβε ωστόσο τον χαρακτηρισμό του Quarter Finalist από την επιτροπή της διοργάνωσης, αναγνωρίζοντάς του καλλιτεχνική αξία. Οι προβολές του φετινού "Milano Indie Movie Awards" θα αρχίσουν την Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου, στο Teatro Bello του Μιλάνο. <div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6DI37RMKr2M4N0lSa181IYfhjnYVH2oetjbFB5JOwIZa3Clfsi3zG1zBFjVdKuksbEBXfC_0HWgdipg5d71bjbXC-3i3UkL8uUrl4bPeuUvEaIDlKheA2wfpU-wr9HTnUpKgssAnQSKBAZweRqRO2ijNCDz9Ail5q6Ot4-bJRPQ9B7B2wpgoghZcDrE/s1000/mima2023selection.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="639" data-original-width="1000" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6DI37RMKr2M4N0lSa181IYfhjnYVH2oetjbFB5JOwIZa3Clfsi3zG1zBFjVdKuksbEBXfC_0HWgdipg5d71bjbXC-3i3UkL8uUrl4bPeuUvEaIDlKheA2wfpU-wr9HTnUpKgssAnQSKBAZweRqRO2ijNCDz9Ail5q6Ot4-bJRPQ9B7B2wpgoghZcDrE/w640-h408/mima2023selection.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHRbd0pWBQVDQR1OEdCc_9Qwoz7dmEdPpG7-faNNl6atj3XHJyJapeSfW2Y1yxpp0wK-qmTtptgCpf5ODDt6PnYe7FEJE_NlogX3r24y58V1GfZI6L9o0GxQGnem8p-qEZlOqbsCiySdXgGZwttU9PunJ4-1lVqVekQ5Iv1bNmcmon41b65Kk3JU1M84k/s849/mima2023selection2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="616" data-original-width="849" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHRbd0pWBQVDQR1OEdCc_9Qwoz7dmEdPpG7-faNNl6atj3XHJyJapeSfW2Y1yxpp0wK-qmTtptgCpf5ODDt6PnYe7FEJE_NlogX3r24y58V1GfZI6L9o0GxQGnem8p-qEZlOqbsCiySdXgGZwttU9PunJ4-1lVqVekQ5Iv1bNmcmon41b65Kk3JU1M84k/w640-h464/mima2023selection2.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Και από την Ιταλία πάμε στο Μεξικό, όπου η διαδικτυακή πλατφόρμα "<a href="https://experimentalfilms.online" target="_blank">Experimental Films Online</a>", που φιλοξενεί και προβάλει επιλεγμένες art house και πειραματικές ταινίες απ' όλο τον κόσμο, συμπεριέλαβε τον "Οδοιπόρο" στην τελική λίστα των ταινιών για το 2013 που θα συμμετάσχουν τόσο στην πλατφόρμα όσο και στις επόμενες δράσεις της. Η ταινία "Οδοιπόρος" θα είναι σύντομα διαθέσιμη μέσω της πλατφόρμας για online streaming αλλά θα προβληθεί και σε φυσικές αίθουσες στα πλαίσια παράλληλων δράσεων του "Experimental Films Online" από τη νέα χρονιά. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3qY53s-GcYEMz7t7g9QLzlrTtw-V3_HzA-ZS_r2CDVvrr-9teBrZE-4RnGrpFMwTP-jauVq_7DUVESOKUcRv5hknUWPMrujqJNnDe775gfm3g3SVF-exX88CBycILnvZvWxrs3mvH1McHtqZ1mxsadUSjwbmRXm3ZeVnF-MXMgi57t3iEt5uWgmbjgx4/s1000/expfilmsselection23.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="1000" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3qY53s-GcYEMz7t7g9QLzlrTtw-V3_HzA-ZS_r2CDVvrr-9teBrZE-4RnGrpFMwTP-jauVq_7DUVESOKUcRv5hknUWPMrujqJNnDe775gfm3g3SVF-exX88CBycILnvZvWxrs3mvH1McHtqZ1mxsadUSjwbmRXm3ZeVnF-MXMgi57t3iEt5uWgmbjgx4/w640-h340/expfilmsselection23.jpg" width="640" /></a></div><br />Αξίζει να θυμιθούμε ότι ο "Οδοιπόρος" τιμήθηκε με τη συμμετοχή του σε άλλες τέσσερις διεθνείς διοργανώσεις, το 2022 στο Stockholm City Film Festival τον Αύγουστο (υποψήφια "Καλύτερη πειραματική ταινία" του μήνα), στο Highland 2022 Super 8 Film Festival στην Ιαπωνία τον Οκτώβριο, στο Lift-Off Global Film Festival τον Νοέμβριο και στο 4ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους "Fotofilm" τον Αύγουστο του 2023 στην Τουρκία (υποψήφια "Καλύτερη πρώτη πειραματική ταινία" για πρωτοεμφανιζόμενους δημιουργούς).<div><br /></div><div>Η μικρού μήκους ταινία "Οδοιπόρος", βασίζεται σε ένα κεφάλαιο από το ομότιτλο βιβλίο μου που <a href="https://www.glarolykoi.net/product/odoiporos-book/" target="_blank">κυκλοφορεί από τις Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι</a> και είναι ελεύθερα διαθέσιμη στο διαδίκτυο - μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ. Επίσης, από την ιστοσελίδα των Εκδόσεων Γλαρόλυκοι μπορείτε να <a href="https://www.glarolykoi.net/product/odoiporos/" target="_blank">κατεβάσετε την πρωτότυπη μουσική της ταινίας</a>, που δημιούργησε ο Χρήστος Κουλαξίζης.<br /><div style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #606060; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><div style="background: 0px 0px; border: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></div></div><div style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #606060; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/wFsQei5Fr3U" style="background: 0px 0px; border-style: initial; border-width: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #606060; font-family: "Source Sans Pro", sans-serif; font-size: 15px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /></div><b>Παίζουν</b>: Παναγιώτης Τσαούσης (Οδοιπόρος), Χρήστος Κουλαξίζης (περαστικός στην πεζογέφυρα)<br /><b>Φιλμ</b>: Fomapan R-100 Super 8<br /><b>Κάμερα</b>: Chinon 407XL<br /><b>Εμφάνιση & ψηφιοποίηση φιλμ</b>: Andrea Saggiomo<br /><b>Film leader</b>: Ben Longden<br /><b>Ήχος - Πρωτότυπη Μουσική - Μιξάζ</b>: Χρήστος Κουλαξίζης<br /><b>Σενάριο - Σκηνοθεσία - Μοντάζ</b>: Δημήτρης Νίκου<br /><b>Παραγωγή</b>: Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι & Δημήτρης Νίκου</div><div><br /></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-45391568441199675862023-11-23T20:30:00.004+02:002023-11-23T20:30:37.165+02:00Η ρίζα του Ιεσσαί - μια ιστορία θανάτου και αναγέννησης<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB_WoEjhdsUlZajBDj2Bw2ajWW-EClrpcs7cwEW0NZ_rYEtucou9uzAuVFXgWqC2DBUmymzxfU7Kr2J5sLyNKP9Zf47zv-fWRgFTOFnCbPoHvt7H8eGhNSoH76QfL-jar1xL3UsUAYVYn5aZzon8N5-MU7HumawbVKluiTPweGHPhdODZ8bM2oq0cR1C4/s1000/1000020866-1000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB_WoEjhdsUlZajBDj2Bw2ajWW-EClrpcs7cwEW0NZ_rYEtucou9uzAuVFXgWqC2DBUmymzxfU7Kr2J5sLyNKP9Zf47zv-fWRgFTOFnCbPoHvt7H8eGhNSoH76QfL-jar1xL3UsUAYVYn5aZzon8N5-MU7HumawbVKluiTPweGHPhdODZ8bM2oq0cR1C4/s16000/1000020866-1000.jpeg" /></a></div><div><br /></div>Το καλοκαίρι που μας πέρασε (όπως δυστυχώς κάθε χρόνο) πολλές περιοχές της χώρας μας πέρασαν στιγμές δραματικές εξαιτίας των δασικών πυρκαγιών. Μία από αυτές, η Πάρνηθα, είδε ένα σημαντικό κομμάτι του θαυμάσιου δάσους της, μέσα σε αυτό μέρος και του πολύτιμου Εθνικού Δρυμού, να καταστρέφεται. Πάντα οι εικόνες ενός δάσους που καίγεται όπως τις βλέπω μέσα από την τηλεόραση μου προκαλούν θλίψη και ένα έντονο αίσθημα ασφυξίας στο στήθος. Φέτος όμως, η φωτιά στην Πάρνηθα, όπως την έζησα και μέσα από την προσωπική αγωνία ενός φίλου που ζει στα όρια του δάσους, μου δημιούργησε κάτι διαφορετικό.<div><br /></div><div>Για μέρες, ερχόταν και ξαναρχόταν στο νου μου μια παλιά θρησκευτική απεικόνιση, μια αγιογραφία που λέγεται "Η ρίζα του Ιεσσαί". Δεν είμαι σίγουρος από πού και πότε τη θυμάμαι, όμως για να αποτυπώθηκε με τέτοιον τρόπο στο μυαλό μου, ασφαλώς μου είχε προξενήσει ιδιαίτερη εντύπωση. Η αγιογραφία απεικονίζει την Παναγία με τον Ιησού στην αγκαλιά ως κορμό δέντρου, με ρίζα τον βιβλικό προπάτορά της, Ιεσσαί και στα κλαδιά δεξιά κι αριστερά τους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης που προμήνυσαν τον ερχομό του Μεσσία. Κατά μια ερμηνεία, η "Ρίζα του Ιεσσαί" είναι το γεννεαλογικό δέντρο, ας πούμε, της Παναγίας, άρα του Ιησού Χριστού. Με αυτή την εικόνα για μέρες στο μυαλό μου άρχισα σιγά σιγά να σημειώνω σκηνές, εικόνες, που οδήγησαν στη δημιουργία μιας μικρής ιστορίας. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl45ydqyzl9AX1IKC0dyo7Wrz9_aJP3smE_f52bn_kGZR8sJAhUYJHPLqr32wTYycFrlw9SOKNUv0VXuMwq7a9AA1ttYN0Kg2cV4AeyAnrk6Ec5G80oAxzEeta_iiUAQo0nGEmFwemYRjeU0NWtSgw8L8I8Sr209Ig4N49b5rP9uu0Fp5uKdHLem6hFQw/s1000/riza%20iesai-1000x1000h.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1000" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl45ydqyzl9AX1IKC0dyo7Wrz9_aJP3smE_f52bn_kGZR8sJAhUYJHPLqr32wTYycFrlw9SOKNUv0VXuMwq7a9AA1ttYN0Kg2cV4AeyAnrk6Ec5G80oAxzEeta_iiUAQo0nGEmFwemYRjeU0NWtSgw8L8I8Sr209Ig4N49b5rP9uu0Fp5uKdHLem6hFQw/w640-h640/riza%20iesai-1000x1000h.jpg" width="640" /></a></div><div><br />Η ιστορία αυτή μάς μεταφέρει σε ένα καμμένο δάσος. Εκεί, ένας άνδρας, ας τον πούμε Ιεσσαί, περπατάει ανάμεσα από τους μαύρους κορμούς με μιαν έκφραση στο πρόσωπο κενή, την έκφραση που δίνει σ' έναν άνθρωπο η παραίτηση, η βαθιά απογοήτευση. <br /><br />Θυμάται μια άλλη μέρα, να βρίσκεται στο ίδιο δάσος, καταπράσινο τότε, γεμάτο ζωή, νιώθοντας έναν φόβο απροσδιόριστο από απειλή που δε μπορούσε να αναγνωρίσει. Τότε, είχε εμφανιστεί απρόσμενα μπροστά του στο δάσος μια φιγούρα αλλόκοτη, σχεδόν τρομακτική. Ένας άνδρας που φορούσε στο πρόσωπο μια μάσκα χημικού πολέμου. Έκανε κινήσεις αργές, δίχως να μιλά και στο χέρι του κρατούσε την απεικόνιση ενός θάμνου που είχε πάρει φωτιά αλλά δεν καιγόταν. Έμοιαζε με έναν παράξενο προφήτη.<br /><br />Στο καμμένο δάσος, ο άνδρας που λέμε Ιεσσαί, βρίσκει ένα καμμένο δέντρο ξεχωριστό, περισσότερο επιβλητικό, το δέντρο που αναζητούσε. Γονατίζει μπροστά από τον κορμό του κι ύστερα, με νεύρο και ένταση, βάζει τα χέρια του στο χώμα στη βάση του δέντρου, αρχίζει να το αναμοχλεύει. Σκάβει με τα χέρια του το χώμα ανοίγοντας μια τρύπα που σιγά σιγά γίνεται ολοένα μεγαλύτερη. Θα σταματήσει μονάχα όταν η τρύπα γίνει αρκετά μεγάλη ώστε να χωρέσει μέσα τον ίδιο. Μόλις τα καταφέρει, ξαπλώνει μέσα στην τρύπα που άνοιξε παίρνοντας στάση εμβρυακή.</div><div><br /></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAUUSjQuAm_q0qayEUEfIoEY5fsLKn02jE0NO0Eec_Ziuy52jY0odfu5ZGLQ_-GJvOVZ5HcXbT6JcsLKNscWxe-yqzsZlSc6MnakVhLHHroRPwhCWR1RrYTnFRW4KoiC9dzOMjlYi_Ft497wV8QXY4OojcqPNu02koDBMzYxeOkySh_s1E3TY8mpInN-I/s1000/1000020867-1000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAUUSjQuAm_q0qayEUEfIoEY5fsLKn02jE0NO0Eec_Ziuy52jY0odfu5ZGLQ_-GJvOVZ5HcXbT6JcsLKNscWxe-yqzsZlSc6MnakVhLHHroRPwhCWR1RrYTnFRW4KoiC9dzOMjlYi_Ft497wV8QXY4OojcqPNu02koDBMzYxeOkySh_s1E3TY8mpInN-I/w640-h480/1000020867-1000.jpeg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXvO9POR-5T-BXYJ3-wDg8SIrZHwlikg9SUP6zdWvSfp3QpyUTl6Xw7SyDiv4ECt2Y8EJ4SSKCaFhT9pkv-xhltSGv16Od1hLtZkEXBKUGRzl5ktgjhtWKwul9laCGVX_j-R_IIlHmHqNW8JTr2NFnRtz4lJlUMg53re0qrH38Knt87xI4wArUBJ-XnGQ/s1000/1000020869-1000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXvO9POR-5T-BXYJ3-wDg8SIrZHwlikg9SUP6zdWvSfp3QpyUTl6Xw7SyDiv4ECt2Y8EJ4SSKCaFhT9pkv-xhltSGv16Od1hLtZkEXBKUGRzl5ktgjhtWKwul9laCGVX_j-R_IIlHmHqNW8JTr2NFnRtz4lJlUMg53re0qrH38Knt87xI4wArUBJ-XnGQ/w640-h480/1000020869-1000.jpeg" width="640" /></a></div><br />Πρόκειται για μια σύντομη ιστορία γεμάτη συμβολισμούς που τοποθετεί έναν σύγχρονο άνθρωπο στη θέση του προπάτορα της Παναγίας. Και όπως στην πιο κοινή μορφή της αγιογραφίας στα κλαδιά του δέντρου του Ιεσσαί βλέπουμε τους Προφήτες της Παλιάς Διαθήκης, στην ιστορία τοποθετείται ένας δυστοπικός προφήτης που με μια καιόμενη βάτο προφητεύει μια καταστροφή, αλλά και μια αναγέννηση. Στη Βίβλο, ο Θεός αποκαλύφθηκε στον Μωυσή μέσα από μια "φλεγόμενη και μη κατακαιόμενη" βάτο, καθοδηγώντας τον για την έξοδο του λαού του από τη δυστυχία και τη σκλαβιά προς τη γη της επαγγελίας. <div><br /></div><div>Και στο επίκεντρο της ιστορίας, το δέντρο, το πανανθρώπινο ιερό σύμβολο της φύσης και της αναγέννησης στις περισσότερες μυθολογίες και θρησκείες του κόσμου. Από τον βιβλικό Ιεσσαί και τη γενιά του Δαυίδ προέκυψε η γυναίκα που έφερε στον κόσμο τον Μεσσία, ο οποίος δημιούργησε έναν νέο κόσμο, μια νέα πραγματικότητα για την ανθρωπότητα. Ο δικός μας Ιεσσαί αναζητά ένα δέντρο για να γίνει ο ίδιος η ρίζα μιας άλλης αναγέννησης. Αυτό είναι και το νόημα της σύντομης αυτής ιστορίας, ότι όλοι μας μπορούσε σε κάποιον βαθμό να γίνουμε η ρίζα μιας αναγέννησης.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibwy68XPQF74LuP3rKrxv-U_LneNTJk8ok-Y3S1Zgaa8EhcR894AolNtGpmXoHrjULArCo8YG9boO3GzJKlGogQhN-r5HajzXXYO7D2QBsXI4o9ZnXPSDt14xa_ZbzilIbz9RfvOjBjKM95gwL0vDzs2pEE29P7FDZn-4CC9DAdAYn4VVex34bUUyV61k/s1000/1000020878-1000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibwy68XPQF74LuP3rKrxv-U_LneNTJk8ok-Y3S1Zgaa8EhcR894AolNtGpmXoHrjULArCo8YG9boO3GzJKlGogQhN-r5HajzXXYO7D2QBsXI4o9ZnXPSDt14xa_ZbzilIbz9RfvOjBjKM95gwL0vDzs2pEE29P7FDZn-4CC9DAdAYn4VVex34bUUyV61k/w640-h480/1000020878-1000.jpeg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div>Μίλησα για την ιδέα μου και την ιστορία αυτή με τον Χρήστο Κουλαξίζη (partner in crime ξεκάθαρα πλέον) των Ανεξάρτητων Εκδόσεων Γλαρόλυκοι και συμφωνήσαμε να κάνουμε τη "Ρίζα του Ιεσσαί" την επόμενη μικρή ταινία μας. Με τις τοποθεσίες των γυρισμάτων να έχουν πρόσφατα επιλεγεί σε σημεία του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας (απ' όπου και οι φωτογραφίες), τόσο στο καμμένο κομμάτι όσο και στο μη καμμένο, μένει μόνο να οριστηκοποιηθούν τα πρόσωπα που θα βρεθούν μπροστά από την κάμερα και να ξεκινήσουμε τη νέα αυτή περιπέτεια, ξανά σε φιλμ σούπερ 8. </div></div><div><br /></div><div>Σύντομα θα πούμε περισσότερα. Μείνετε συντονισμένοι.</div><div><br /></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-280367636511187442023-10-19T10:34:00.004+03:002023-10-19T10:50:23.275+03:00«ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ» Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γλαρόλυκοι!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj33vDe_LLuV-bmSBHFID7xqWPRKM2lFNqO1yArEoM8hBnfjIlQNvk3qmq8Kw1Zkqguh6nqDyxbRbO18ybLuRAM9iTj7QYXO2UpnEcB6rv5pWeYKspZH4ltNS_dNRqCwb_FXPgwteVBUJhTiPgURg8Fvs-n9may8t59ASlBgt7rKFdFUHHOyEZf04osz7A/s1201/1000018799-01.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1201" data-original-width="1000" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj33vDe_LLuV-bmSBHFID7xqWPRKM2lFNqO1yArEoM8hBnfjIlQNvk3qmq8Kw1Zkqguh6nqDyxbRbO18ybLuRAM9iTj7QYXO2UpnEcB6rv5pWeYKspZH4ltNS_dNRqCwb_FXPgwteVBUJhTiPgURg8Fvs-n9may8t59ASlBgt7rKFdFUHHOyEZf04osz7A/s16000/1000018799-01.jpeg" /></a></div><div><br /></div>Να λοιπόν που, δέκα χρόνια μετά το μυθιστόρημα "Σημασία έχει μονάχα η ζωή", τελευταία μου κυκλοφορία σε έντυπη μορφή και σχεδόν δύο μετά το αποκλειστικά ψηφιακό "Το φιλί και το ταξίδι", ένα νεό μου βιβλίο κυκλοφορεί τόσο σε έντυπη όσο και σε ψηφιακή μορφή.<div><br /></div><div>Ο "Οδοιπόρος" είναι ένα αφήγημα που απηχεί πολλές από τις μύχιες σκέψεις μου, τις αγωνίες μου για τον άνθρωπο, το σήμερα και το αύριο, στοιχεία εκείνα της έμπνευσής μου που με ακολουθούν όλα τα χρόνια που γράφω και συνήθως εκφράζω ευκολότερα υπό το πρίσμα του συμβολισμού. Ο Οδοιπόρος γεννήθηκε ως ήρωας τέτοια εποχή πριν δύο χρόνια - ήταν, μάλιστα, ακριβώς μια μέρα σαν κι αυτή, 19 Οκτωβρίου, όταν δημοσίευσα εδώ, στο ιστολόγιό μου, ένα πρώτο διήγημα γεμάτος χαρά, αλλά και αγωνία να αποτυπώσω σε κάποια μορφή όλα όσα είχαν αρχίσει να γεμίζουν το μυαλό μου. Με το κείμενο του βιβλίου ακόμα να γράφεται, ακολούθησε πέρυσι η πειραματική <a href="https://www.youtube.com/watch?v=wFsQei5Fr3U" target="_blank">μικρού μήκους ταινία</a>, ένα εχγείρημα που έδωσε στον Οδοιπόρο άλλη διάσταση. </div><div><br /></div><div>Σήμερα, με την αγάπη και τη φροντίδα της νέας μου λογοτεχνικής (και όχι μόνο) φωλιάς, των <a href="https://www.glarolykoi.net" target="_blank">Ανεξάρτητων Εκδόσεων Γλαρόλυκοι</a>, το νέο αυτό βιβλίο φεύγει πια από τα χέρια μου, επιθυμώντας να συναντήσει όλους εσάς, να συνομιλήσει μαζί σας, να σας συντροφεύσει όσο πιο ουσιαστικά μπορεί. Ο Οδοιπόρος αποτελεί για μένα ένα σημείο καμπής, ανοίγοντας για μένα έναν νέο δημιουργικό κύκλο που εύχομαι να συνεχιστεί εξίσου δυνατά. Ομολογώ πως είμαι πολύ χαρούμενος, περήφανος μπορώ να πω γι' αυτό το βιβλίο.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu9pwlA57tyifs8U7Web5qgI4h4x3xbZ6QDzJAzeMW08stELFyGZtpV8gSig2il-5RVi5UjBw4mGwFTp_fRPr4l5L-tR4-KK20MeDtS5Je_XS_reu9wbbLfSmfDfojxPdQO9-wlsMVYNL7NH1qGrKYVIQ_DAUglYpuDP7s9pdrujEqbNaHaORfwObclZ4/s1500/1697374073.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1383" data-original-width="1500" height="590" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu9pwlA57tyifs8U7Web5qgI4h4x3xbZ6QDzJAzeMW08stELFyGZtpV8gSig2il-5RVi5UjBw4mGwFTp_fRPr4l5L-tR4-KK20MeDtS5Je_XS_reu9wbbLfSmfDfojxPdQO9-wlsMVYNL7NH1qGrKYVIQ_DAUglYpuDP7s9pdrujEqbNaHaORfwObclZ4/w640-h590/1697374073.png" width="640" /></a></div><div>Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς καί από εδώ τον Χρήστο Κουλαξίζη των Εκδόσεων Γλαρόλυκοι, για την αγάπη και τη θέρμη με την οποία αγκάλιασε τον Οδοιπόρο, σαν βιβλίο, σαν ταινία, αλλά περισσότερο σαν ιδέα. Ο χώρος του βιβλίου στην Ελλάδα θα ήταν πιο όμορφος αν υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι σαν τον Χρήστο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ, επίσης, στην <a href="https://linktr.ee/helena_zelin" target="_blank">Έλενα Ζελίν</a>, για την θαυμάσια επικοινωνία και το συνταίριασμα που είχαμε κατά το στάδιο της επιμέλειας του κειμένου. Τέλος, πολλά ευχαριστώ στους ομότεχνους αγαπημένους φιλους, την Ευρυδίκη Αμανατίδου, τον Χάρη Γαντζούδη αλλά και την φίλη και συνάδελφο Μιχαέλα Χωραφά, που λειτουργώντας σαν "beta readers" έβαλαν το λιθαράκι τους στην τελική μορφή του βιβλίου.</div><div><br /></div><div>Αποκτήστε τώρα το αφήγημα "Οδοιπόρος" σε έντυπη ή και ψηφιακή μορφή μέσα από την <a href="https://www.glarolykoi.net/product/odoiporos-book/" target="_blank">ιστοσελίδα των Εκδόσεων Γλαρόλυκοι</a> και παραλάβετέ το εύκολα και αξιόπιστα σε όλη την Ελλάδα - επίσης και μέσω της υπηρεσίας "Box Now" σε σημείο της επιλογής σας. </div><div><br /></div><div>Φυσικά, μπορείτε να παραγγείλετε τον "Οδοιπόρο" και σε όλα τα βιβλιοπωλεία!</div><div><br /></div><div>Ο "Οδοιπόρος" σας περιμένει επίσης και στο <a href="https://www.goodreads.com/book/show/200210066" target="_blank">Goodreads</a>.</div><div><br /></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.glarolykoi.net" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="99" data-original-width="300" height="99" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUCDVVc-kltA6StyC4BQ2qw8V5h81Uz8Q1NAHL316TH3fLsqeNEh2pqAkaIkBEJRNY9KC2GHWtVw2uWvPTAsXO5EqvL_gXuiZjOJg2gehp3jGPJfYkJHeKUz1fUrfNLM6Yfit8tSlVz8UFesTUzzaPUHp3wyoXH2O108VFUuioHy-ocJJ4dK7_h4WeMzY/s1600/glarolykoi-banner300.jpg" width="300" /></a></div><br /><div><br /></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-36740730405677942952023-09-06T11:02:00.000+03:002023-09-06T11:02:08.030+03:00Ο μύθος του Σίσυφου και η επιρροή του στην τέχνη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqjm43HnY8TSMfDnDBAB8RqItFtgBLtV89cQoHdhxqNU0vMghwlhdGSOdiCOLlWBVwkbNBZ-aQhhrzKPZSj0nfSR9OJQI0r_HkGiXJp-gOMiUZE4-9-szX_646guLUMf1oP99b7aPj9cas6Sabd7HpiDDTdAfEe8kOqaq4ICSdGnuvzFm3GPam9htoy-Q/s908/800px_sisyph.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="908" data-original-width="800" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqjm43HnY8TSMfDnDBAB8RqItFtgBLtV89cQoHdhxqNU0vMghwlhdGSOdiCOLlWBVwkbNBZ-aQhhrzKPZSj0nfSR9OJQI0r_HkGiXJp-gOMiUZE4-9-szX_646guLUMf1oP99b7aPj9cas6Sabd7HpiDDTdAfEe8kOqaq4ICSdGnuvzFm3GPam9htoy-Q/s16000/800px_sisyph.jpg" /></a></div><div><br /></div>Η τέχνη αποτελούσε ανέκαθεν αντανάκλαση της ανθρώπινης φύσης, εξερευνώντας τα βάθη των συναισθημάτων, των σκέψεων και των πεποιθήσεών μας. Από την αρχαιότητα, τόσο η τέχνη όσο και η μυθολογία εξερεύνησαν τα όρια της ανθρώπινης υπόστασης, ασκώντας βαθιά επιρροή στην καλλιτεχνική δημιουργία ανά τους αιώνες.<br /><br />Στην ελληνική μυθολογία, ο Σίσυφος ήταν ένας ευφυής και πανούργος βασιλιάς που τιμωρήθηκε από τους θεούς για την υπεροψία και τους δόλιους τρόπους του. Οι "Κριτές των νεκρών" τον καταδίκασαν να κουβαλά έναν μεγάλο βράχο ως την κορυφή ενός υψηλού λόφου, όμως όταν τον ανέβαζε στην κορυφή ο βράχος έπεφτε ξανά και ο Σίσυφος αναγκαζόταν να επαναλαμβάνει στην αιωνιότητα την ίδια διαδικασία. Η μορφή της τιμωρίας αυτής είναι ως σήμερα γνωστή ως "Σισύφειος", για να χαρακτηρίσει όλες τις σκληρές και επίπονες προσπάθειες, που αποβαίνουν μάταιες.<br /><br />Από τον μύθο του Σίσυφου, προέκυψε η φιλοσοφική έννοια του παραλογισμού, η οποία υποστηρίζει ότι η ζωή είναι εγγενώς ανούσια και χωρίς σκοπό. Οι καλλιτέχνες του παραλόγου στοχεύουν να προκαλούν μια αίσθηση αμηχανίας και εσωτερικής έκρηξης στο έργο τους, φέρνοντας τον θεατή αντιμέτωπο με τον παραλογισμό της ανθρώπινης ύπαρξης.<div><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpDQDDrMRtebZz_2rziOH1odjiZPV3LEG64KOT2TGs8yBAKUqIOHHXrqkN7BhgsOXK60Ra3JjzniXoOPbLcKECzkl6zVCwxY7800jYymmx0mmesriTlKfq-TL58Cyz0z4mYh4sLXxTxiAHX7ss89mN7dSzt_PybV-R7W7YmX2BtA7QwUT_BwaOAOWpOJ0/s545/sisyphus-napoli.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="313" data-original-width="545" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpDQDDrMRtebZz_2rziOH1odjiZPV3LEG64KOT2TGs8yBAKUqIOHHXrqkN7BhgsOXK60Ra3JjzniXoOPbLcKECzkl6zVCwxY7800jYymmx0mmesriTlKfq-TL58Cyz0z4mYh4sLXxTxiAHX7ss89mN7dSzt_PybV-R7W7YmX2BtA7QwUT_BwaOAOWpOJ0/w400-h230/sisyphus-napoli.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption"><div style="text-align: center;"><i><span style="font-size: x-small;">Μαρτύριο Σίσυφου. Λεπτομέρεια από Ελληνικό κρατήρα του 350 π.Χ.</span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span style="font-size: x-small;">Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Νάπολης.</span></i></div></td></tr></tbody></table><div><br />Πολλοί εικαστικοί καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί από τον ίδιο μύθο για να δημιουργήσουν έργα που προκαλούν σκέψεις και δυνατή οπτική εντύπωση. Τρανό παράδειγμα, ο πίνακας "Σίσυφος" του διάσημου Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης, Τιτσιάνο (πρώτη εικόνα αυτής της ανάρτησης). Σ' αυτό το αριστούργημα, ο Τιτσιάνο αποτυπώνει τον αγώνα και τη ματαιότητα του έργου του Σίσυφου, δίνοντας έμφαση στον αέναο κύκλο της προσπάθειας και της απογοήτευσης. Ομοίως, το γλυπτό "Σίσυφος" του σύγχρονου Βρετανού γλύπτη Jason deCaires Taylor, διάσημου για τα θαυμάσια υποβρύχια γλυπτά του, παρουσιάζει μια πιο σύγχρονη ερμηνεία του μύθου, απεικονίζοντας μια φιγούρα να σπρώχνει έναν ογκόλιθο ενώ είναι βυθισμένη.<br /><br />Ο μύθος του Σίσυφου έχει βρει φυσικά θέση και στη σφαίρα της λογοτεχνίας και του θεάτρου. Ο διάσημος Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, Αλμπέρ Καμύ, δημοσίευσε το 1942 το περίφημο δοκίμιό του με τίτλο "Ο μύθος του Σίσυφου", στο οποίο εξερευνά επίσης τον παραλογισμό της ζωής και τον ανθρώπινο αγώνα για νόημα. Αυτό το βαθύτατα φιλοσοφικό έργο έχει επηρεάσει αμέτρητους συγγραφείς και θεατρικούς δημιουργούς, εμπνέοντάς τους να δημιουργήσουν έργα υπαρξιακής αναζήτησης που επιπλέον αμφισβητούν τις παραδοσιακές αφηγηματικές φόρμες.</div><div><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrVwhpiYfoiP8IkRrnQeAQZkK6rA2wS9aQJJHGZJ62jKxQGWSd71afzUjH7l15Y6HyCwr7bE5Nih2MY5ax0rAEUWmwm1NwRg4nCQFOXc3CWoQ2ok2z_K5W6zWJYW79hxzStcUlElf6BnFovCWLFlGRi0y-jl-pUKTY8vSnnJwwYSEuZowvRmZZJOAKLq0/s466/Lukasz%20Czernicki%20sisyphus.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="466" data-original-width="465" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrVwhpiYfoiP8IkRrnQeAQZkK6rA2wS9aQJJHGZJ62jKxQGWSd71afzUjH7l15Y6HyCwr7bE5Nih2MY5ax0rAEUWmwm1NwRg4nCQFOXc3CWoQ2ok2z_K5W6zWJYW79hxzStcUlElf6BnFovCWLFlGRi0y-jl-pUKTY8vSnnJwwYSEuZowvRmZZJOAKLq0/w399-h400/Lukasz%20Czernicki%20sisyphus.jpg" width="399" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: x-small;">"Σίσυφος", πίνακας του Πολωνού ζωγράφου Lukasz Czernicki (2017)</span></i></td></tr></tbody></table><div><br />Το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ "Περιμένοντας τον Γκοντό" είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Οι χαρακτήρες του έργου, όπως και ο Σίσυφος, βρίσκονται παγιδευμένοι σε έναν φαινομενικά ατελείωτο κύκλο αναμονής, αναδεικνύοντας τη ματαιότητα της ύπαρξής τους. Μέσα από αυτό το θεατρικό αριστούργημα, ο Μπέκετ θέτει βαθιά ερωτήματα σχετικά με την ανθρώπινη φύση.<br /><br />Ο μύθος του Σίσυφου εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες, ως υπενθύμιση του ανθρώπινου αγώνα, του εγγενούς παραλογισμού της ζωής και της συνεχούς αναζήτησης του σκοπού της. Αγγίζοντας τον παραλογισμό του αιώνιου καθήκοντος του Σίσυφου, οι καλλιτέχνες συνεχίζουν να δημιουργούν έργα που προκαλούν τη σκέψη, μας προβληματίζουν και μας εμπνέουν να αναλογιστούμε το νόημα της ίδιας μας της ύπαρξης.</div><div><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiJxjWTa2yKum0tpyfWxWhgYLasLnZl_LNbNCXlmnv4YW-TaE1-jlifKN8WWFNsMxfXuL4fTAzqfHMFgQsca3GIWOGsM_PJLi8g4RMZ55TvUgnE-ZknyIzh3FhEWQPTcjbhLkPh7KhnYvuEcY2ckh4OmGOoltl_ckK-oej-0qGGCY_vuBjPMPzIIML-Uo/s639/sisyphus-papaioannou.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="636" data-original-width="639" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiJxjWTa2yKum0tpyfWxWhgYLasLnZl_LNbNCXlmnv4YW-TaE1-jlifKN8WWFNsMxfXuL4fTAzqfHMFgQsca3GIWOGsM_PJLi8g4RMZ55TvUgnE-ZknyIzh3FhEWQPTcjbhLkPh7KhnYvuEcY2ckh4OmGOoltl_ckK-oej-0qGGCY_vuBjPMPzIIML-Uo/w400-h398/sisyphus-papaioannou.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption"><i><span style="font-size: x-small;">Από την χορευτική παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου, Sisyphus/Trans/Form (2019)</span></i></td></tr></tbody></table><br />Ο μύθος του Σίσυφου αποτελεί τη βασική πηγή έμπνευσης για το νέο μου βιβλίο, το αφήγημα "Οδοιπόρος" που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο από τις <a href="http://glarolykoi.net" target="_blank">Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι</a>. Ο Οδοιπόρος είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος του σήμερα και κάθε εποχής, που περνά κάθε μέρα παντού από δίπλα μας, ίσως μας καλημερίζει, μας χαμογελά προτού η φιγούρα του χαθεί στο ανώνυμο πλήθος. Περπατά αέναα κουβαλώντας στην πλάτη του έναν βαρύ σάκο, τα βάρη της καθημερινότητας, μιας απάνθρωπης, βασανιστικής ζωής δίχως νόημα και διεξόδους. Μπορεί να έχει κάθε όνομα, γι' αυτό και δεν έχει κανένα. Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, γι' αυτό δεν είναι κάποιος συγκεκριμένα. <br /><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj61BtWYaHsdSKWTvuGNpbEhcLg1vTNklzXlZZFP49Tj3qZY4vwHFRNFqer0R2qlvAj8FhHKgf1WDex0xi9WH_3IBo712_LAy4iYiwgMDJnTk714jmmacENhANetKIOTwmtORXwsgAGCLiPZpAJNuDx0fecC8czkZqH6IdxJaA_2jph4M22TQquc8yr5c/s599/odoiporos-cover.jpg"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj61BtWYaHsdSKWTvuGNpbEhcLg1vTNklzXlZZFP49Tj3qZY4vwHFRNFqer0R2qlvAj8FhHKgf1WDex0xi9WH_3IBo712_LAy4iYiwgMDJnTk714jmmacENhANetKIOTwmtORXwsgAGCLiPZpAJNuDx0fecC8czkZqH6IdxJaA_2jph4M22TQquc8yr5c/w214-h320/odoiporos-cover.jpg" width="214" /></a></div><br />Στο εκτενές αφήγημα, χωρισμένο σε μικρά κεφάλαια, ο Οδοιπόρος μάς απευθύνεται σε πρώτο πρόσωπο και μοιράζεται τις σκέψεις του, την ιδιότυπη αποστολή του, αποκαλύπτει τον επίπονο εσωτερικό αγώνα και την σκληρή πάλη του. Μας βάζει στο μυαλό και στον κόσμο του, ελπίζοντας αν όχι να τον ακολουθήσουμε, τουλάχιστον να τον καταλάβουμε. Άλλωστε ο δικός του κόσμος δεν διαφέρει πολύ από τον κόσμο που ο καθένας μας αναγνωρίζει και ως δικό του.<div><br /></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-31194331513392103462023-08-29T09:58:00.004+03:002023-08-29T09:58:53.218+03:00«Ο Δάσκαλος της Σοφίας» του Όσκαρ Ουάιλντ σε Audiobook<div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfp9OEuy32zb9hkv7kB1tSRHnYjsjWkEvEypj0SW6-kEjPmTEOTbc-8DrJUgR-N-IBzLSXtoOoysrAvgJMZGBS54gvNIMs_tbA0nYTF9H8zKD8nyq_-HsOhdH4h9w6kjEurrqnx6JnDTJy0WRB_mdKklk-Dzew3M3bsXaOLMobeZ4LADYLjpGYSbKbkKM/s644/daskalos_tis_sofias_audio.jpg"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfp9OEuy32zb9hkv7kB1tSRHnYjsjWkEvEypj0SW6-kEjPmTEOTbc-8DrJUgR-N-IBzLSXtoOoysrAvgJMZGBS54gvNIMs_tbA0nYTF9H8zKD8nyq_-HsOhdH4h9w6kjEurrqnx6JnDTJy0WRB_mdKklk-Dzew3M3bsXaOLMobeZ4LADYLjpGYSbKbkKM/w400-h241/daskalos_tis_sofias_audio.jpg" width="400" /></a></div><br />Σε μορφή ηχητικού βιβλίου είναι διαθέσιμη πλέον η συλλογή «Ο Δάσκαλος της Σοφίας και άλλα πεζά ποιητικά» του Όσκαρ Ουάιλντ, που πρωτοκυκλοφόρησε τον περασμένο Μάρτιο από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη. <br /><br />Το ελεύθερο ηχητικό βιβλίο φιλοξενείται στο κανάλι <a href="https://www.youtube.com/watch?v=078FbQqevII" target="_blank"><b>"Βιβλία από Ήχο"</b></a> στο YouTube και την αφήγηση κάνει η Μαρία Ιωάννου, την οποία ευχαριστώ πολύ!<br /><br />Η συλλογή περιλαμβάνει έξι σπάνια κείμενα του Όσκαρ Ουάιλντ σε δική μου μετάφραση, γεμάτα πνευματικότητα και δυνατούς συμβολισμούς, που πρωτοδημοσιεύθηκαν υπό τον τίτλο «Poems in Prose» στο τεύχος Ιουλίου 1894 του αγγλικού περιοδικού “The Fortnightly Review”.<div><br /></div><div>Ακούστε τις ιστορίες:<br /><div><br /></div><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/078FbQqevII?si=e4TpYI2o6QvnbaFd" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div><br />Το βιβλίο «Ο Δάσκαλος της Σοφίας και άλλα πεζά ποιητικά», διατίθεται ελεύθερα από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη σε μορφότυπους pdf, ePub και mobi, ενώ μπορείτε να το <a href="https://www.dropbox.com/s/jud3kvrjlnctmp0/%CE%9F%20%CE%94%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1%CF%82%20-%20%CE%8C%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%81%20%CE%9F%CF%85%CE%AC%CE%B9%CE%BB%CE%BD%CF%84.pdf?dl=0">διαβάσετε και online</a> χωρίς να απαιτείται η λήψη κάποιου αρχείου.<div><br /></div><div><a href="https://www.openbook.gr/o-daskalos-tis-sofias/">Πατήστε εδώ για να μεταφερθείτε στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη.</a><br /></div></div></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCoDwOvcpNgfpvwXgesyYKfaGuVLmah1EPp8GL7iJ3sRkqusp8nMzVdHFrdkxx974a8ScZYmeAeHmr33ZpudJ4DMLfBm2hmKQ8OErXe-PI8zLdqqRn0nkBocL7a3Ht32Ufg8c-2MZSmFFDytNpMSUeUaYcTBlJU4uKVG_wP0NWah4yHlpJoh1OkiKcHR0/s647/oscarwilde_daskalos_cover.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="647" data-original-width="457" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCoDwOvcpNgfpvwXgesyYKfaGuVLmah1EPp8GL7iJ3sRkqusp8nMzVdHFrdkxx974a8ScZYmeAeHmr33ZpudJ4DMLfBm2hmKQ8OErXe-PI8zLdqqRn0nkBocL7a3Ht32Ufg8c-2MZSmFFDytNpMSUeUaYcTBlJU4uKVG_wP0NWah4yHlpJoh1OkiKcHR0/w283-h400/oscarwilde_daskalos_cover.jpg" width="283" /></a></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-38901137249175564052023-07-22T20:17:00.008+03:002023-07-31T20:27:09.898+03:00Ο "Οδοιπόρος" στο διεθνές φεστιβάλ Fotofilm<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS5TKTeL4p0GtQBpZ8QaQJRGs423e8hNZge1n1-uiFTx6s5q8R38TBVM7VIl6uSIgU3yHSTSvqBd1Gy8LvFkLnFmszhqaKIx7HJKoIqdQSqIE44vKsLpPInNLMhglOJDD5P_s9ILI1sKOd8twz8_E_63DulW41A2JNJb0kS23yOP8_D2YqUiw5HA8B5Hk/s1492/odoiporos-fotofilm.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="921" data-original-width="1492" height="395" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS5TKTeL4p0GtQBpZ8QaQJRGs423e8hNZge1n1-uiFTx6s5q8R38TBVM7VIl6uSIgU3yHSTSvqBd1Gy8LvFkLnFmszhqaKIx7HJKoIqdQSqIE44vKsLpPInNLMhglOJDD5P_s9ILI1sKOd8twz8_E_63DulW41A2JNJb0kS23yOP8_D2YqUiw5HA8B5Hk/w640-h395/odoiporos-fotofilm.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Ένας ακόμα σταθμός για τον "Οδοιπόρο", την πειραματική μικρού μήκους ταινία που δημιουργήσαμε και παρουσιάσαμε πέρυσι σε συνεργασία με τις <a href="https://www.glarolykoi.net" target="_blank">Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι</a>.<div><br /></div><div>Η ταινία επελέγη να συμμετέχει ως φιναλίστ στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους "Fotofilm", που θα πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο στην Τουρκία. Ο "Οδοιπόρος" είναι υποψήφιος στην κατηγορία "Καλύτερη πρώτη πειραματική ταινία" (για πρωτοεμφανιζόμενους δημιουργούς), έχοντας να συναγωνιστεί ταινίες από την Αργεντινή, την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την Πολωνία.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7nF2-5SjJMFXzlmOp-LS2bJPzIQX6tjDk9F-wCI0KupfTDRRHrjwzERyPEORNh5dlBcu7awyQVtarm5muRk9dXTVKDpH_ZOODTaG7xOWIFi4mjQYYPFH2OnyrRm6xmtYosbaKI7NA36nBLFePqQMeMMxuSmfwD0t4weqW0obXwcUi7EGFEfbcylLlfdo/s2078/poster.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2078" data-original-width="1385" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7nF2-5SjJMFXzlmOp-LS2bJPzIQX6tjDk9F-wCI0KupfTDRRHrjwzERyPEORNh5dlBcu7awyQVtarm5muRk9dXTVKDpH_ZOODTaG7xOWIFi4mjQYYPFH2OnyrRm6xmtYosbaKI7NA36nBLFePqQMeMMxuSmfwD0t4weqW0obXwcUi7EGFEfbcylLlfdo/w266-h400/poster.JPG" width="266" /></a></div><div><br /></div><div>Οι προβολές των ταινιών θα πραγματοποιηθούν 1 - 7 Αυγούστου δωρεάν μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του φεστιβαλ <a href="https://www.fotofilm.org/fotofilm-kisa-film-festivali/">fotofilm.org</a>, ενώ αργότερα θα ακολουθήσουν οι βραβεύσεις. Ο "Οδοιπόρος" θα προβληθεί την 1η Αυγούστου, πρώτη μέρα του φεστιβάλ. </div><div><br /></div>Πρόκειται για την τέταρτη συμμετοχή της ταινίας σε διεθνή διοργάνωση, μετά το Stockholm City Film Festival τον προηγούμενο Αύγουστο, την προβολή της στο Highland 2022 Super 8 Film Festival στην Ιαπωνία τον Οκτώβριο του 2022 και την συμμετοχή της στην πρώτη φάση του Lift-Off Global Film Festival τον Νοέμβριο.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz0pVKlYMJnsK1rLVorLZRawtYl23n-7yajPVSq8K7jJtP34Vnu6BsIULZGb7Nu4y7BJn7hduj2FJD7Ryk7UUGxoupRrG-Q_oUAxQ1zKYfYm0NCWeRiVyXt19Zh3IH9-42NidBfAqlBW3VmnBpXh4M3aXZ5p7AOI0JwsIbJ4wccypkUpOb_dbSyTw7Wxk/s1108/odoiporos-poster-laurel-GR1000x1108.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1108" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz0pVKlYMJnsK1rLVorLZRawtYl23n-7yajPVSq8K7jJtP34Vnu6BsIULZGb7Nu4y7BJn7hduj2FJD7Ryk7UUGxoupRrG-Q_oUAxQ1zKYfYm0NCWeRiVyXt19Zh3IH9-42NidBfAqlBW3VmnBpXh4M3aXZ5p7AOI0JwsIbJ4wccypkUpOb_dbSyTw7Wxk/w361-h400/odoiporos-poster-laurel-GR1000x1108.jpg" width="361" /></a></div><div><div><br /></div>Η μικρού μήκους ταινία "Οδοιπόρος", βασίζεται στο επερχόμενο ομότιτλο βιβλίο μου που αναμένεται να κυκλοφορήσει από τις Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι και είναι ελεύθερα διαθέσιμη στο διαδίκτυο - μπορείτε να την παρακολουθήσετε εδώ. Επίσης, από την ιστοσελίδα των <a href="https://www.glarolykoi.net/movie/">Εκδόσεων Γλαρόλυκοι</a> μπορείτε να κατεβάσετε την πρωτότυπη μουσική της ταινίας, που δημιούργησε ο Χρήστος Κουλαξίζης.<div><div><br /></div></div>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/wFsQei5Fr3U" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div><br /></div><b>Παίζουν</b>: Παναγιώτης Τσαούσης (Οδοιπόρος), Χρήστος Κουλαξίζης (περαστικός στην πεζογέφυρα)<br /><b>Φιλμ</b>: Fomapan R-100 Super 8<div><b>Κάμερα</b>: Chinon 407XL<br /><b>Εμφάνιση & ψηφιοποίηση φιλμ</b>: Andrea Saggiomo<br /><b>Film leader</b>: Ben Longden<br /><b>Ήχος - Πρωτότυπη Μουσική - Μιξάζ</b>: Χρήστος Κουλαξίζης<br /><b>Σενάριο - Σκηνοθεσία - Μοντάζ</b>: Δημήτρης Νίκου<br /><b>Παραγωγή</b>: Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι & Δημήτρης Νίκου</div><div><br /></div><div><br /></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-81925917275100098602023-07-05T10:52:00.006+03:002023-07-05T10:52:47.949+03:00Δακτυλογράφημα: Ζήσε τις στιγμές<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZMIfd2H5LsAbrTU1vpApdbyAv0aislOHMuOKmGIhPXleCVDAd1bOw-Klszj3dX_eUpLejV1z1wLLFfdqdZchVCYy0rTBRFEECc0mvHgqesS_euWhcY7lv3HFc7s3TyDxbMPccXbYATCKzmWy-ECpNOb9YpPFhippb_tab1uE07f5_ByTZbypkmVvaZJc/s1200/zise%20tis%20stigmes-pic.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZMIfd2H5LsAbrTU1vpApdbyAv0aislOHMuOKmGIhPXleCVDAd1bOw-Klszj3dX_eUpLejV1z1wLLFfdqdZchVCYy0rTBRFEECc0mvHgqesS_euWhcY7lv3HFc7s3TyDxbMPccXbYATCKzmWy-ECpNOb9YpPFhippb_tab1uE07f5_ByTZbypkmVvaZJc/s16000/zise%20tis%20stigmes-pic.jpg" /></a></div><br /><span style="white-space-collapse: preserve;"><br /></span><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVJxU8ihYWOSs1KXUWG_0lg2-NfZpTArDF5zmjyRN_pAbZaLMiSj_dizsBM-hR1YkpDUoPXoJvTEsKdtZtiB1ij_o8TNQdfJmHJAcNga2_xkT6wSS7NqPWzXYEI9f_8RF-KENQWDReyYUSnj4peSIvWPSGVqnyAGDB4c4ZDxDXhAZ2rNiqOg52ySmGlHI/s1280/daktylografima-zisetisstigmes.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1168" height="720" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVJxU8ihYWOSs1KXUWG_0lg2-NfZpTArDF5zmjyRN_pAbZaLMiSj_dizsBM-hR1YkpDUoPXoJvTEsKdtZtiB1ij_o8TNQdfJmHJAcNga2_xkT6wSS7NqPWzXYEI9f_8RF-KENQWDReyYUSnj4peSIvWPSGVqnyAGDB4c4ZDxDXhAZ2rNiqOg52ySmGlHI/w657-h720/daktylografima-zisetisstigmes.jpeg" width="657" /></a></div><span style="white-space-collapse: preserve;">
Διανύουμε καιρούς που μας έχουν φορτώσει άγχη. Αγωνίες και ευθύνες κάθε λογής πέφτουν επάνω μας όπως οι βράχοι σε κατολίσθηση συνθλίβοντάς μας. </span><p></p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;">Αναρωτιούνται πολλοί -κι εγώ μέσα σ' αυτούς- τι είδους ζωή είναι αυτή που ολοένα βαραίνει τις ανάσες μας; Η ζωή είναι σκληρή και το πρόσωπό της αυτό το αντικρύζουμε κάποτε όλοι. Σκέφτομαι συχνά ωστόσο ότι το να περιμένουμε πάντα μια "καλύτερη ζωή" μας κάνει απλά να χάνουμε χρόνο. Χρόνο πολύτιμο που δεν αναπληρώνεται. Και ποια είναι επιτέλους αυτή η περιβόητη "καλύτερη ζωή", που την ποθούμε σαν πολύφερνη νύφη, φορτώνοντας στον εαυτό μας επιπλέον άγχος όσο θεωρούμε ότι δεν την προσεγγίζουμε; Νομίζω ότι, απάντηση μία, εύγλωττη, που να ικανοποιήσει όλους δε μπορεί να υπάρξει. Ναι, η ζωή είναι σκληρή, αλλά δεν παύει ποτέ να είναι ένα σπουδαίο δώρο.</p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;"><br /></p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;">Όταν σε ώρες δύσκολες προσπαθώ να γαληνέψω την ψυχή μου, στρέφω το νου μου σε στιγμές. Στιγμές όμορφες, ξεχωριστές, σπάνιες. "Η ζωή είναι στιγμές", διάβασα κάπου και ήρθε στο μυαλό μου η προσπάθεια ενός μωρού να περπατήσει. Μάθαμε να περπατάμε μέσα από πτώσεις. Όταν όμως καταφέραμε κάποια βηματάκια, αυτά μας έδιναν το θάρρος να συνεχίσουμε. Είναι ένστικτο. Είμαστε πλασμένοι με αυτήν την ξεχωριστή δύναμη κι ας μην το καταλαβαίνουμε. Ας αλλάξουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την καθημερινότητά μας κι ας δώσουμε έμφαση στις στιγμές. </p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;"><br /></p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;">Κάνε λίγο πίσω, κάνε διαλείμματα, πάρε ανάσες. Κάνε πράγματα για τον εαυτό σου, δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Κυρίως, μη μισείς τον εαυτό σου. Βγες βόλτες, ατένισε το ηλιοβασίλεμα, κάνε ποδήλατο, διάβασε, πέρνα μια ώρα σε ένα πάρκο. Πήγαινε στη θάλασσα, κολύμπα, ξεκίνα ένα καινούριο χόμπι ή ανάστησε κάποιο παλιό. Κάνε έρωτα. Απόλαυσε το βροντερό γέλιο που προκαλεί ένα αυθόρμητο αστείο στην παρέα. Βλέπε περισσότερο τους φίλους σου. Και αγκάλιαζέ τους. Η αγκαλιά είναι θεραπευτική. </p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;"><br /></p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;">Πέρνα λιγότερο χρόνο μπροστά σε οθόνες. Θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι δίχως τους ψηφιακούς δαίμονες που κατασπαράσσουν ακόρεστα τις ώρες μας. Όλα με μέτρο. Δοκίμασε να πας για ένα μπάνιο, για καφέ ή για λίγο περπάτημα αφήνοντας το κινητό στο σπίτι. Θα καταλάβεις αμέσως τη διαφορά. </p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;"><br /></p><p style="margin: 0px; white-space-collapse: preserve;">Ζήσε όσο περισσότερο μπορείς. Στο τέλος αυτό που μετράει είναι οι όμορφες στιγμές, πινελιές που ολοκληρώνουν τον όμορφο πίνακα της ζωής μας.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-45147620526646354932023-06-17T08:53:00.002+03:002023-06-17T08:53:37.906+03:00Πύλος 14 Ιουνίου 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOu2YfZH4y96Dm-4TvQvvd6ahVjczJy1VOhoOwswnVSdN4Hg4nK9nJEgsQMmxy9FXuq5UV3V6BQ3ryNx5NvGd-PFqLM9SnJgj3qfn9sZiQmOgxWWJ13l4PP6h0Hd3QpgPe9_epbMB38rr4ZfSQ0XnZg-ZZMxqCnGDlbanbQIJvjVTiphuhQBW3Onm9lw/s852/pylospoemscr.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="852" data-original-width="706" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOu2YfZH4y96Dm-4TvQvvd6ahVjczJy1VOhoOwswnVSdN4Hg4nK9nJEgsQMmxy9FXuq5UV3V6BQ3ryNx5NvGd-PFqLM9SnJgj3qfn9sZiQmOgxWWJ13l4PP6h0Hd3QpgPe9_epbMB38rr4ZfSQ0XnZg-ZZMxqCnGDlbanbQIJvjVTiphuhQBW3Onm9lw/w530-h640/pylospoemscr.jpg" width="530" /></a></div><div><br /></div>Λίγες λέξεις για μια μεγάλη τραγωδία χωρίς τέλος που μας έχει συγκλονίσει όλους. Το ποίημα δακτυλογραφήθηκε σε γραφομηχανή <a href="https://grafoexmachina.blogspot.com/2022/04/smith-corona-classic-12-toy-1964.html" target="_blank">Smith Corona Classic 12</a> του 1964, με χρήση χαρτοταινίας αριθμομηχανής.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3xyhN_W7msCDWDgLst2JFpbofWDhTQgb1AFzbxdPrg0IKTo_SnW8xfXDUtt6H-HfbM9MNZUJPAksv4vtkjcO5xmHCHzBUagfAL_GVrJuJR_jPkH_93xS3706ihHuXQvKywNoGI54iWBFg5Okyo0xkFj3ludwB-3OW7yRsGpFx515I9bCjceP_WuNRog/s1408/pylos14june23.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1408" data-original-width="974" height="1031" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3xyhN_W7msCDWDgLst2JFpbofWDhTQgb1AFzbxdPrg0IKTo_SnW8xfXDUtt6H-HfbM9MNZUJPAksv4vtkjcO5xmHCHzBUagfAL_GVrJuJR_jPkH_93xS3706ihHuXQvKywNoGI54iWBFg5Okyo0xkFj3ludwB-3OW7yRsGpFx515I9bCjceP_WuNRog/w713-h1031/pylos14june23.png" width="713" /></a></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-59371441831330877732023-06-11T18:17:00.002+03:002023-06-11T18:17:24.744+03:00Ξαναδιαβάζοντας "Στιγμές και Τόποι"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgDgUiyZSNpaF_HQSq1_6AzD8NOQq-d_OMw-EYp6Ew6pwaMnYVOSnbNDFQZLYi6aeA17cbJzxhW_5S113A1Qi3dlOQURIlkRfg9oyApejYOJcISvLVDlQhqdaGduhu0uhZr-IDqTevEPCuMGNyMtNYfxoml0GinVKV8R3bKm9e4tJicsQNOJ4Y2EQs/s1226/stigmestopoiscr.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="664" data-original-width="1226" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgDgUiyZSNpaF_HQSq1_6AzD8NOQq-d_OMw-EYp6Ew6pwaMnYVOSnbNDFQZLYi6aeA17cbJzxhW_5S113A1Qi3dlOQURIlkRfg9oyApejYOJcISvLVDlQhqdaGduhu0uhZr-IDqTevEPCuMGNyMtNYfxoml0GinVKV8R3bKm9e4tJicsQNOJ4Y2EQs/w640-h346/stigmestopoiscr.jpg" width="640" /></a></div><p>Είναι στιγμές που το διαδικτυακό παρελθόν βρίσκει έναν τρόπο να επιστρέφει, γεμάτο όμορφες εικόνες, αρώματα και ολοζώντανες αναμνήσεις. Έτσι, ένα πρόσφατο ξεκαθάρισμα στο Blogger μου θύμισε ότι υπάρχει ένα κομμάτι του εαυτού μου σε καταστολή, σε ύπνωση, αναγκαστικά από τις συνθήκες.</p><p>Πριν όχι πολλά χρόνια ταξίδευα. Συχνά και με πάθος, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όσο μπορούσα και άντεχε η τσέπη μου. Θέλησα να καταγράφω όσα όμορφα ζούσα, τα ταξίδια, τις εμπειρίες κι όσα άφηναν μέσα μου, φτιάχνοντας στα τέλη του 2014 ένα ξεχωριστό ιστολόγιο που το ονόμασα "Στιγμές και Τόποι". Ίσως κάποιοι το θυμάστε, ίσως πολλοί όχι πια. </p><p>Έγραφα για μέρη που επισκεπτόμουν, συνόδευα τα κείμενα με πολλές φωτογραφίες, έφτασα μάλιστα να δημιουργώ και βίντεο με τον ίδιο τίτλο για το κανάλι μου στο YouTube, που η εμπειρία τα έκανε σιγά σιγά καλύτερα. Η πανδημία και ...κάποιες άλλες αλλαγές που ήρθαν άλλαξαν τα πάντα και με ανάγκασαν γύρω στο 2021 να σταματήσω τα ταξίδια. Έκλεισα επίσημα εκείνο τον κύκλο με το ψηφιακό βιβλίο <a href="https://dimitris-nikou.blogspot.com/p/blog-page_17.html" target="_blank"><b>"Το φιλί και το ταξίδι"</b></a>, μια συλλογή με κείμενα που γράφτηκαν σε ταξίδια ή με αφορμή τα ταξίδια και διατίθεται ελεύθερα από την <a href="http://openbook.gr" target="_blank">Ανοικτή Βιβλιοθήκη</a>. </p><p>Το ταξιδιωτικό μου ιστολόγιο παραδόθηκε ανενημέρωτο στη λήθη του χρόνου, όμως (αν και ομολογώ πως το σκέφτηκα) δεν το διέγραψα. Με αφορμή το ξεκαθάρισμα στο Blogger το άνοιξα ξανά, διάβασα αρκετά από τα άρθρα που είχα δημοσιεύσει, είδα φωτογραφίες, κάποια από τα βίντεο... με παρέσυρε μια ωραία συγκίνηση. Τόσο ζωντανά όλα, παρά τον καιρό που πέρασε. Δε σβήνω το "Στιγμές και Τόποι", αντιθέτως, λέω να το θυμίσω και σε σας - ίσως ταξιδέψετε, ίσως ανακαλύψετε κάτι όμορφο μέσα από το περιεχόμενό του.</p><p style="text-align: center;"><a href="https://stigmeskaitopoi.blogspot.com" target="_blank"><b>Επισκεφθείτε το ιστολόγιο "Στιγμές και Τόποι".</b></a></p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-10346944212461281832023-05-19T19:14:00.001+03:002023-05-19T19:14:32.151+03:00ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ του Γιάννη Φαρσάρη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjidMtPBlddRDzwGlHRrLORhLExwpLLtHxqtR2iNRPOdjgXZQV0nt8p-szHCZr4wee0QfUFgggsjFbD6i6sTXrWPEvM9AaEXZQs6GZDkv0kfYplNe8HvCoCQUJrlZVBObBZwltchg-qMyV0VLOhuDLNw0inJCZVYAcNGxwuAyl6s5t9oHUEUafFO3Ms/s594/sousamianoikse-gf.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="594" data-original-width="402" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjidMtPBlddRDzwGlHRrLORhLExwpLLtHxqtR2iNRPOdjgXZQV0nt8p-szHCZr4wee0QfUFgggsjFbD6i6sTXrWPEvM9AaEXZQs6GZDkv0kfYplNe8HvCoCQUJrlZVBObBZwltchg-qMyV0VLOhuDLNw0inJCZVYAcNGxwuAyl6s5t9oHUEUafFO3Ms/s16000/sousamianoikse-gf.jpg" /></a></div><p>Φέρτε στο νου σας ένα μεγάλο, όμορφο, γερό ιστιοφόρο στη μέση μιας ανοικτής θάλασσας. Μπροστά του αμέτρητοι προορισμοί που τους περισσότερους ούτε καν μπορείτε να τους φανταστείτε. Πίσω του η ασφάλεια του λιμανιού. Τα πανιά του φουσκώνουν από τον αέρα που άλλοτε είναι ούριος, άλλοτε κάπως αδύναμος. Η ικανότητα του κυβερνήτη θα το κάνει να φτάσει μακριά, με ασφάλεια, αποφεύγοντας τους σκόπελους, προσπερνώντας τις όποιες θαλασσοταραχές. Το ιστιοφόρο αυτό είναι μια ιδέα, η ανοικτή θάλασσα η νέα ψηφιακή πραγματικότητα του διαδικτύου, κυβερνήτης του σκάφους, εσείς. Τι είναι ένα καράβι αν δεν ταξιδεύει στην ανοικτή θάλασσα; Κανένα δεν κατασκευάζεται με την προοπτική να παραμένει σε κάποιο ασφαλές λιμάνι.</p><p>Αυτό ακριβώς είναι το νέο βιβλίο του αγαπημένου Γιάννη Φαρσάρη, "Σουσάμι Άνοιξε", που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Έσοπτρον έχοντας ήδη αγαπηθεί πολύ. Ίσως μόνο με τέτοιες παρομοιώσεις μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο έργο που δύσκολα κατατάσεται σε κάποια από τις γνωστές κατηγορίες που συναντάμε στα βιβλιοπωλεία. Εγώ, ωστόσο, θα το χαρακτήριζα και κάπως αλλιώς: ένα βιβλίο - βόμβα. Ένα βιβλίο που έρχεται να ταράξει, να δονήσει, να εμπνεύσει και να σας παροτρύνει να τολμήσετε. Να αφεθείτε και να αφήσετε τις ιδέες σας να ταξιδέψουν και να ανθίσουν μέσα από τον θαυμαστό κόσμο του διαδικτύου. Έναν κόσμο πάντα νέο και συναρπαστικό που συνεχώς διαστέλλεται και μαζί μ' αυτόν οι δυνατότητες που προσφέρει, οι ευκαιρίες που μπορεί να φέρει. Χωρίς στεγανά, χωρίς πρέπει. Όλα είναι στο χέρι σας - κυριολεκτικά και καθόλου μεταφορικά.</p><p>Δομημένο κατά τρόπο έξυπνο, γεμάτο ολοζώντανες αναγνωστικές εικόνες, παραδείγματα, ψηφιακές παραπομπές και σωστές δόσεις χιούμορ, τα σχετικά μικρά σε έκταση κεφάλαια γίνονται ακόμη πιο ευκολοδιάβαστα, πραγματικά απολαυστικά. Το βιβλίο του Γιάννη Φαρσάρη σε παίρνει κυριολεκτικά απ' το χέρι και σε οδηγεί κεφάλαιο το κεφάλαιο, βήμα βήμα σε ένα συναρπαστικό κυνήγι κρυμμένου θησαυρού - με τον θησαυρό αυτό να είναι η δική σου δημιουργικότητα. Η δική σου καλά κρυμμένη, ξεχασμένη πολλές φορές δύναμη που μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Ακόμα και τον κόσμο! Φτάνει μόνο να πεις και να πιστέψεις τη μαγική φράση - κλειδί: Σουσάμι, άνοιξε! </p><p>Όμως προσοχή, δεν έχουμε να κάνουμε με έναν ακόμη οδηγό επιτυχίας. Όπως τονίζει ο ίδιος ο συγγραφέας: "<i>Αυτό το βιβλίο δεν περιέχει συµβουλές, λύσεις και συνταγές επιτυχίας, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχουν. Ο µόνος τρόπος που λειτουργεί στη ζωή, είναι να τα μάθεις όλα µόνος σου από την αρχή, µε τον δύσκολο τρόπο: µε δοκιμές και λάθη. Εδώ περιέχονται μερικές ιδέες, δυνατότητες και πρακτικές που πριν από ελάχιστα χρόνια δεν υπήρχαν, καθώς γεννήθηκαν μέσα στην ψηφιακή εποχή. Ιδέες που θα σου δείξουν απλά έναν άλλον τρόπο να σκεφτείς και να δημιουργήσεις</i>" και σημειώνει έπειτα, "<i>η δημιουργικότητα ξεκινά από μέσα σου, περνάει από το διαδίκτυο, αναμιγνύεται µε την ευφυΐα άλλων ανθρώπων και καταλήγει ξανά σε σένα</i>".</p><p>Το Σουσάμι Άνοιξε είναι ένα σπάνιο βιβλίο, ένα εμπνευσμένο μανιφέστο ανοικτότητας και παράλληλα ένα κάλεσμα δημιουργικότητας που δε συναντάς εύκολα και μάλιστα από Έλληνα συγγραφέα. Όχι βέβαια οποιονδήποτε συγγραφέα. Ο Γιάννης Φαρσάρης είναι ένας άνθρωπος που με την σπουδαία πορεία και το υποδειγματικό πάθος του, έχει αποδείξει στην πράξη και ποικιλοτρόπως ότι το να ανοίγεις το μυαλό σου, τις ιδέες σου και τις μεθόδους σου σε ένα περιβάλλον ψηφιακό, ελεύθερο και κοινό, μόνο θετικό αντίκτυπο μπορεί να έχει και ότι μπορεί να οδηγήσει σε δημιουργικούς θριάμβους. Η ελευθερία που πρεσβεύει, είναι από μόνη της ένας θρίαμβος. </p><p>Σας προειδοποιώ: θα κολλήσετε, θα ενθουσιαστείτε, θα εμπνευστείτε! Ο αγαπητός Γιάννης Φαρσάρης μάς έχει εμπνεύσει όλους μέσα στα χρόνια. Τώρα θα εμπνεύσει κι εσάς. <br /><br />Ανακαλύψτε περισσότερα για το <a href="https://www.opensesame.gr" target="_blank"><b>"Σουσάμι Άνοιξε" πατώντας εδώ</b></a>.</p><p>Ο <b>Γιάννης Φαρσάρης</b> είναι καθηγητής Πληροφορικής και δημιουργός της <a href="https://www.openbook.gr" target="_blank">Ανοικτής Βιβλιοθήκης</a>. Έργα του: Johnie Society (μυθιστόρημα), Εβδόμη Εσπερινή, Φόβος κανένας (διηγήματα), Ευτυχισμένο κοιμάμενο νερό (θεατρικό έργο). Συμμετοχή στα συλλογικά: Ιστορίες βιβλίων, Ιστορίες από ένα παγκάκι, Ο άνδρας με την πουά γραβάτα, Ματριόσκα, 12/12/12/, Δήγμα γραφής.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-90015771908573116852023-05-13T15:55:00.006+03:002023-07-05T10:54:10.937+03:00Δακτυλογράφημα: Αγαπημένο μου σημειωματάριο<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYCcuiVAOyTNVopfyiKXObAor1HAyPSA__k2FE1m7wnHPfdhrNtrAgLRfRaFfX7GlTgtRNCAAwS8ez3vDLckyKP-vlPDAYrxlpGpQx36Jbm23_peoahKeNUEdiWVKKhmzQEKjC87NyG716TBaLUWNh8g9tXyXh0oa8Rd7BHLRAh0blDxq9ae-Ia4QT/s800/olympia_SM7.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="665" data-original-width="800" height="533" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYCcuiVAOyTNVopfyiKXObAor1HAyPSA__k2FE1m7wnHPfdhrNtrAgLRfRaFfX7GlTgtRNCAAwS8ez3vDLckyKP-vlPDAYrxlpGpQx36Jbm23_peoahKeNUEdiWVKKhmzQEKjC87NyG716TBaLUWNh8g9tXyXh0oa8Rd7BHLRAh0blDxq9ae-Ia4QT/w640-h533/olympia_SM7.jpeg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Ένα γεμάτο σημειωματάριο, ένα ταπεινό ταλαιπωρημένο σημειωματάριο από αυτά που έχω συνήθως μαζί μου όπου κι αν πάω έδωσε την έμπνευση και την αφορμή για αυτό το νέο δακτυλογράφημα. Η στιγμή που καλείσαι να αποχωριστείς τις λέξεις, τις "άτυχες" ιδέες, η στιγμή που πρέπει να διαλέξεις. Αμήχανη πάντα αυτή η στιγμή και δύσκολη. <div><br /></div><div>Το κείμενο δακτυλογραφήθηκε σε γραφομηχανή Olympia SΜ7 του 1962.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgJjbcrcUYpn99OHER9Zjl3vEB5n2l80O7A5Mq8CVQ_c1eLxw8M4uONx6A9uNEcwZK19wevQglaR_Yrdqh55Th5CICtnBBTV3vjJgW-720RCQpOKbozFm5Z-L3tFOBp40suFiLLgif_p0RM26Q_l9emD8Z1reSCN54iiBxBfhu0Gau2to4sscNOpFU/s1539/agapimeno_mou_simeiomatario_10MAY23.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1539" data-original-width="1200" height="877" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgJjbcrcUYpn99OHER9Zjl3vEB5n2l80O7A5Mq8CVQ_c1eLxw8M4uONx6A9uNEcwZK19wevQglaR_Yrdqh55Th5CICtnBBTV3vjJgW-720RCQpOKbozFm5Z-L3tFOBp40suFiLLgif_p0RM26Q_l9emD8Z1reSCN54iiBxBfhu0Gau2to4sscNOpFU/w686-h877/agapimeno_mou_simeiomatario_10MAY23.jpg" width="686" /></a></div><br /><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-51832691763672895712023-04-19T23:35:00.022+03:002023-07-06T09:18:58.602+03:00ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ - Αποκάλυψη εξωφύλλου<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLGIZsO_47ReDNhyDcxpb8H_Q4w0q7QZS1N_WEZfVQ7TiMc38riElJSYQKRhQvfOcqp5I18odfmBZVhs5VoAAqtFjl3tVwosyayqKRmn9oz4g5i6i80K6-7wURHkZ8XwhXsi68JkU2FeFv3KuB-2CTHozZXmL4cDX80gotbL-KJaGRKW37BSbYMsdP/s1000/water-g4f505d.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="855" data-original-width="1000" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLGIZsO_47ReDNhyDcxpb8H_Q4w0q7QZS1N_WEZfVQ7TiMc38riElJSYQKRhQvfOcqp5I18odfmBZVhs5VoAAqtFjl3tVwosyayqKRmn9oz4g5i6i80K6-7wURHkZ8XwhXsi68JkU2FeFv3KuB-2CTHozZXmL4cDX80gotbL-KJaGRKW37BSbYMsdP/w400-h342/water-g4f505d.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Φτάνει πάντα η στιγμή που ένας κύκλος κλείνει και ένας άλλος ανοίγει. Με τον Οδοιπόρο αυτός ο κύκλος άνοιξε πριν περίπου ενάμιση χρόνο, δειλά, με ένα <a href="https://dimitris-nikou.blogspot.com/2021/10/blog-post_19.html" target="_blank">διήγημα</a>, για να καταλάβω αμέσως πως μαζί με τον νέο μου ήρωα θα πάμε αρκετά μακριά. Πολύ σύντομα ακολούθησε ένα <a href="https://dimitris-nikou.blogspot.com/2021/11/blog-post_29.html" target="_blank">μικρό πεζό</a> και λίγο αργότερα συζήτησα πρώτη φορά για τον Οδοιπόρο με τον Χρήστο Κουλαξίζη από τις Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι, προτείνοντάς του μια "τρελή" μου ιδέα. Να δημιουργήσουμε μαζί μια πειραματική <a href="https://dimitris-nikou.blogspot.com/2022/05/blog-post.html" target="_blank">μικρού μήκους ταινία</a> με ήρωα τον Οδοιπόρο. Η ομάδα των Γλαρόλυκων αγκάλιασε με θέρμη την ιδέα και έτσι η ταινία γυρίστηκε τον Απρίλιο του 2022, με σενάριο βασισμένο σε ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου που είχα ήδη τότε αρχίσει να γράφω. <div><br /></div><div>Τώρα, το βιβλίο αυτό είναι έτοιμο και μέσα στη χρονιά θα κυκλοφορήσει σε έντυπη και ψηφιακή μορφή από τις <a href="https://www.glarolykoi.net/" target="_blank">Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι</a>. </div><div><div><br /></div>Ο Οδοιπόρος είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος του σήμερα και κάθε εποχής, ο άνθρωπος που περνά κάθε μέρα παντού από δίπλα μας, ίσως μας καλημερίζει, μας χαμογελά προτού η φιγούρα του χαθεί στο ανώνυμο πλήθος. Περπατά αέναα κουβαλώντας στην πλάτη του τα βάρη της καθημερινότητας, μιας απάνθρωπης και βασανιστικής ζωής δίχως νόημα και διεξόδους. Μπορεί να έχει κάθε όνομα, γι' αυτό και δεν έχει κανένα. Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, γι' αυτό δεν είναι κάποιος συγκεκριμένα. </div><div><br /></div><div>Σκεπτόμενος και πλάθοντας τον Οδοιπόρο, έφερνα συχνά στο νου μου τον μυθικό Σίσυφο, τον άνθρωπο που φυλάκισε τον Θάνατο, που κατάφερε να ξεγελάσει τον Άδη και γι' αυτό τιμωρήθηκε να κουβαλάει έναν μεγάλο βράχο ως την κορυφή ενός λόφου που έπειτα ξανακυλούσε πάντα προς τα κάτω και έπρεπε να τον ανεβάζει ξανά και ξανά, αιώνια τιμωρία και άχθος.<br /><br />Παρά την κακουχία στην οποία μοιάζει καταδικασμένος, ο Οδοιπόρος αρνείται να το βάλει κάτω. Σηκώνει το κεφάλι προς τον ουρανό, αναζητά τον Θεό, μοιάζει να θέλει να συνομιλήσει και να αναμετρηθεί μαζί του. Ένας επίμονος πόνος στην πλάτη έρχεται ως η υπενθύμιση της φθαρτής του φύσης, τον κάνει να κομπιάζει, να καμπουριάζει, να κοιτά ξανά κάτω. Θα σηκώσει όμως και πάλι το κεφάλι ψηλά, προς την υπέρβαση.</div><div><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNSC56RgjjtIQqTMDluePedsgJNiLUs7t1eq2qd8Wl8w2whQDSEc2GeBDeMA7l2iJCTyobk4K-2AwoBUy2Q5WCPRXKqGXT17E8gFLssCCzRAtvHo1VyEavfG3d11xiCwGFrLGT07qxWInDG-mWbv9EcpJtDvZPD3Oi5ld9mBs_mQO-yok4-2h7gncJ/s599/odoiporos-cover.jpg" style="clear: left; float: center; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: right;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="400" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNSC56RgjjtIQqTMDluePedsgJNiLUs7t1eq2qd8Wl8w2whQDSEc2GeBDeMA7l2iJCTyobk4K-2AwoBUy2Q5WCPRXKqGXT17E8gFLssCCzRAtvHo1VyEavfG3d11xiCwGFrLGT07qxWInDG-mWbv9EcpJtDvZPD3Oi5ld9mBs_mQO-yok4-2h7gncJ/w267-h400/odoiporos-cover.jpg" width="267" /></a></div><div><br /></div><div>Στο εκτενές αφήγημα, χωρισμένο σε μικρά κεφάλαια, ο Οδοιπόρος μάς απευθύνεται σε πρώτο πρόσωπο και μοιράζεται τις σκέψεις του, την ιδιότυπη αποστολή του, αποκαλύπτει τον επίπονο εσωτερικό αγώνα και την σκληρή πάλη του. Μας βάζει στο μυαλό και στον κόσμο του, ελπίζοντας αν όχι να τον ακολουθήσουμε, τουλάχιστον να τον καταλάβουμε. Άλλωστε ο δικός του κόσμος δεν διαφέρει πολύ από τον κόσμο που ο καθένας μας αναγνωρίζει και ως δικό του. </div><div><br /></div><div>Την επιμέλεια του κειμένου έχει κάνει η Έλενα Ζελίν, της τελικής έκδοσης ο Χρήστος Κουλαξίζης για λογαριασμό των Ανεξάρτητων Εκδόσεων Γλαρόλυκοι, ενώ το εξώφυλλο του βιβλίου -που παρουσιάζεται εδώ για πρώτη φορά- το επιμελήθηκα προσωπικά. Έως ότου ανακοινωθεί η ακριβής ημερομηνία κυκλοφορίας του βιβλίου, σας αφήνω με την μικρού μήκους ταινία "Οδοιπόρος" για όσους δεν την έχετε δει ή για όσους θέλετε να την απολαύσετε ξανά.</div><div><br /></div>
<div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/wFsQei5Fr3U" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div><div style="text-align: center;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-91775880132073675432023-03-27T20:04:00.008+03:002023-08-29T10:19:53.644+03:00«Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Όσκαρ Ουάιλντ από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCoDwOvcpNgfpvwXgesyYKfaGuVLmah1EPp8GL7iJ3sRkqusp8nMzVdHFrdkxx974a8ScZYmeAeHmr33ZpudJ4DMLfBm2hmKQ8OErXe-PI8zLdqqRn0nkBocL7a3Ht32Ufg8c-2MZSmFFDytNpMSUeUaYcTBlJU4uKVG_wP0NWah4yHlpJoh1OkiKcHR0/s647/oscarwilde_daskalos_cover.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="647" data-original-width="457" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCoDwOvcpNgfpvwXgesyYKfaGuVLmah1EPp8GL7iJ3sRkqusp8nMzVdHFrdkxx974a8ScZYmeAeHmr33ZpudJ4DMLfBm2hmKQ8OErXe-PI8zLdqqRn0nkBocL7a3Ht32Ufg8c-2MZSmFFDytNpMSUeUaYcTBlJU4uKVG_wP0NWah4yHlpJoh1OkiKcHR0/w283-h400/oscarwilde_daskalos_cover.jpg" width="283" /></a></div><div><br />Μετά τη συλλογή διηγημάτων «<a href="https://dimitris-nikou.blogspot.com/2022/01/blog-post.html">Ο συγγραφέας και ο διάβολος</a>» του Μαξίμ Γκόρκι, με χαρά σας παρουσιάζω ένα νέο ψηφιακό βιβλίο σε συνεργασία με την αγαπημένη <a href="https://www.openbook.gr/o-daskalos-tis-sofias/">Ανοικτή Βιβλιοθήκη</a>, που διατίθεται για ελεύθερη και δωρεάν ανάγνωση.</div><div><br /></div><div>Έξι πεζά ποιητικά από την πένα ενός εξαιρετικά ταλαντούχου όσο και αμφιλεγόμενου συγγραφέα, που άφησε μοναδικό στίγμα στα ευρωπαϊκά γράμματα στο τέλη του 19ου αιώνα. Έξι σπάνια κείμενα του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Όσκαρ_Ουάιλντ" target="_blank">Όσκαρ Ουάιλντ</a> (1854-1900) που πρωτοδημοσιεύθηκαν υπό τον τίτλο «Poems in Prose» στο τεύχος Ιουλίου 1894 του αγγλικού περιοδικού “The Fortnightly Review”. </div><div><br /></div><div>Κείμενα γεμάτα συμβολισμούς που ξεχειλίζουν πνευματικότητα, σαν βιβλικές παραβολές γεμάτες εικόνες που έχουν να μας πουν πολλά παραπάνω απ' όσα διαβάζουμε. Έτσι επέλεξα κι εγώ να τα μεταφράσω και να σας τα παρουσιάσω, όλα μαζί, όπως είχαν αρχικά παρουσιαστεί και από τον ίδιο τον συγγραφέα, σαν τις πολλές παρόμοιες ιστορίες, σύντομες και περιεκτικές, που συνήθιζε να λέει σε φίλους του κατά τη διάρκεια δείπνων, ιστορίες που δυστυχώς δεν έφτασαν σε εμάς. </div><div><br /></div><div>Ο Γιάννης Φαρσάρης επιμελήθηκε την ψηφιακή έκδοση και η Ανοικτή Βιβλιοθήκη την φιλοξενεί με αγάπη στον μοναδικό της κατάλογο που αποτελείται από σχεδόν 13.000 ελληνικά ψηφιακά βιβλία και περισσότερα από 2.000 ηχητικά βιβλία, διαθέσιμα ελεύθερα και δωρεάν για όλους.</div><br /> Η συλλογή του Όσκαρ Ουάιλντ «Ο Δάσκαλος της Σοφίας και άλλα πεζά ποιητικά», διατίθεται ελεύθερα από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη σε μορφότυπους pdf, ePub και mobi, ενώ μπορείτε να το <a href="https://www.dropbox.com/s/jud3kvrjlnctmp0/Ο%20Δάσκαλος%20της%20Σοφίας%20-%20Όσκαρ%20Ουάιλντ.pdf?dl=0">διαβάσετε και online</a> χωρίς να απαιτείται η λήψη κάποιου αρχείου.<br /><br /><a href="https://www.openbook.gr/o-daskalos-tis-sofias/">Πατήστε εδώ για να μεταφερθείτε στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη.</a><div><br /></div>Η συλλογή διατίθεται και ως ελεύθερο ηχητικό βιβλίο από το κανάλι <a href="https://www.youtube.com/watch?v=078FbQqevII">"Βιβλία από Ήχο"</a> στο YouTube σε αφήγηση Μαρίας Ιωάννου.<div><br /></div><div><div style="text-align: center;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/078FbQqevII?si=cOxzHhax7xbzGAf6" title="YouTube video player" width="560"></iframe></div></div><div style="text-align: center;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-10089773209025630492023-03-07T11:25:00.007+02:002023-03-07T11:25:45.672+02:00Εβδομάδα “Διάβασε ένα ebook” 5-11 Μαρτίου 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3RAybCIE_ciu9GMs8i0YjUQpUoi1ieLmdNMvqPp3aN670pewI_x6ffUpLcvT0RkMUNPu2OFycEUGhwT5Q30O30VpHql75uwpNAKJOj9sEtKRYIBwt7vl5ccp3YU4_jOkERMbkzfKUjrjxc6uDhKGhLNTcw6JV7dESQVWkQE1WinK_2BvQ-Gd28Nzy/s622/diavaseebook23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="346" data-original-width="622" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3RAybCIE_ciu9GMs8i0YjUQpUoi1ieLmdNMvqPp3aN670pewI_x6ffUpLcvT0RkMUNPu2OFycEUGhwT5Q30O30VpHql75uwpNAKJOj9sEtKRYIBwt7vl5ccp3YU4_jOkERMbkzfKUjrjxc6uDhKGhLNTcw6JV7dESQVWkQE1WinK_2BvQ-Gd28Nzy/s16000/diavaseebook23.jpg" /></a></div><div><br /></div>Από την Κυριακή, 5 Μαρτίου έως το Σάββατο, 11 Μαρτίου είναι και φέτος η εβδομάδα “<a href="http://www.smashwords.com/ebookweek">Διάβασε ένα ebook</a>“, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα.<br /><br />H εβδομάδα “Διάβασε ένα ebook” διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2004, μια πρωτοβουλία της συγγραφέως Rita Y. Toews από τον Καναδά και η προσπάθεια συνεχίζει με κύριο οργανωτικό φορέα το βιβλιοπωλείο Smashwords. Στην Ελλάδα η πρώτη συστηματική προσπάθεια για διοργάνωση της εβδομάδας έγινε το 2013 με πρωτοβουλία του eAnagnostis.gr. Την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση της εβδομάδας είχε πάρει το <a href="https://www.openbook.gr/ebookweek-2018/">2018 η Ανοικτή Βιβλιοθήκη</a>, ενώ από το<a href="http://www.eanagnostis.gr/evdomada-diavase-ena-ebook-2019/"> 2019</a> υπήρξε ευρύτερη προσπάθεια σε σχέση με τα τελευταία χρόνια. <br /><br /> <br /><b>Ποιοι είναι οι στόχοι της εβδομάδας “Διάβασε ένα ebook”:</b><br /><br />Να ενημερώσει τους αναγνώστες για τα ebooks.<br />Να ενθαρρύνει την ανάγνωση ebooks.<br />Να ενθαρρύνει εκδοτικούς οίκους, βιβλιοπωλεία, συγγραφείς και κατασκευαστές συσκευών να προσφέρουν για αυτές τις μέρες δωρεάν ή με μεγάλη έκπτωση ebooks και συσκευές.<br /><br /> <br /><b>Πώς μπορώ να συμμετάσχω:</b><br /><br />Μπορείτε να διαβάσετε ένα ebook!<br />Αναρτήστε στο blog ή στο site σας <a href="https://www.openbook.gr/wp-content/uploads/2023/03/ebook_week_2023.jpg">τo banner της εβδομάδας “Διάβασε ένα ebook”</a> που ετοίμασε ο Ηλεκτρονικός Αναγνώστης ή φτιάξτε το δικό σας.<br />Ενημερώστε φίλους και γνωστούς σε Facebook, Twitter και Instagram κοινοποιώντας αυτήν την ανάρτηση ή γράφοντας τα δικά σας κείμενα και τραβώντας τις δικές σας φωτογραφίες.<br />Οργανώστε μια συνάντηση με όσους ενδιαφέρονται για τα ebooks ή/και έχουν συσκευές ανάγνωσης.<br />Χρησιμοποιήστε στα social media τα hashtags #ebookgr #ebookweek23<br />Προσφέρετε δωρεάν ebooks για την εβδομάδα.<br /><br /><b>Ενημερωθείτε για όλες τις δράσεις της εβδομάδας “Διάβασε ένα ebook” από τον ιστότοπο του Ηλεκτρονικού Αναγνώστη: <a href="http://www.eanagnostis.gr/evdomada-diavase-ena-ebook-2022/">www.eanagnostis.gr</a></b>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-24494731835768690312023-02-25T16:13:00.004+02:002023-02-25T16:17:55.442+02:00Βιβλία γραμμένα από Τεχνητή Νοημοσύνη<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi4jYCDAAJ-be5Q9FIBKCUSXHDBnRdagpMjOO8yWlAlPqlyYLTZjFiAFBLBjOpWgjvjdRJmHjTD6BmM7WOWNxte8sX4-pg2EmOEd4215kAdX5fa5Es3KJ0GEBaLL8Osk72KWduT6Yk-JXhIeHj6vUd9S4Bcr63TEb5VZyzfiQcxps9TrB_WA7vpbDB/s640/technology-ga3e148ebe_640.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="359" data-original-width="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi4jYCDAAJ-be5Q9FIBKCUSXHDBnRdagpMjOO8yWlAlPqlyYLTZjFiAFBLBjOpWgjvjdRJmHjTD6BmM7WOWNxte8sX4-pg2EmOEd4215kAdX5fa5Es3KJ0GEBaLL8Osk72KWduT6Yk-JXhIeHj6vUd9S4Bcr63TEb5VZyzfiQcxps9TrB_WA7vpbDB/s16000/technology-ga3e148ebe_640.jpg" /></a></div><div><br /></div>Τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότερο γίνεται θέμα συζήτησης η τεχνητή νοημοσύνη, οι δυνατότητές της, οι εφαρμογές που βρίσκει στην καθημερινότητα και την εργασία μέσω διαδικτύου αλλά και στην καλλιτεχνική δημιουργία. Εφαρμογές φωτογραφίας, ψηφιακής ζωγραφικής, μουσικής σύνθεσης και ο κινηματογράφος χρησιμοποιούν ήδη εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, γεγονός που προκαλεί σκεπτικισμό και ποικίλες συζητήσεις για την επαπειλούμενη σταδιακή παραγκώνιση του ανθρώπινου παράγοντα στη δημιουργία.<br /><br />Η συζήτηση αυτή, έχει πλέον ανοίξει για τα καλά και στο χώρο του βιβλίου, αφού ήδη εμφανίζονται σε ψηφιακές πλατφόρμες αυτοέκδοσης και διανομής βιβλίων, τίτλοι γραμμένοι κατά μεγάλο μέρος ή και πλήρως με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης. Σε πρόσφατο δημοσίευμα, διαβάζουμε για την περίπτωση ενός πωλητή από τη Νέα Υόρκη, του Μπρετ Σίκλερ, ο οποίος με τη χρήση του περίφημου ChatGPT, κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να δημιουργήσει ένα εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο τριάντα σελίδων με ήρωα ένα σκιουράκι, που εξέδωσε και διαθέτει προς πώληση μέσω του Amazon. <div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhesCYavO4ZkcvWcEwmkMtFGNGcYtxbNPnt6z9VAQx_IPSk2EWR1nkPQ8tNrTdkqHbGCxuKUiDAYsv7zsq4y00AKhXfQSwVthFvZ7NFK23EbrBsLs8Slclhdap8cteauD8-d1p0fSAfKOjPTqYyLNxT3U9T3xUBKJyXQ1o0Mxp734TTxOfebLF1QCV0/s458/04NeyhfVxccsWpXZ5yfSYOJ-2.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="458" data-original-width="300" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhesCYavO4ZkcvWcEwmkMtFGNGcYtxbNPnt6z9VAQx_IPSk2EWR1nkPQ8tNrTdkqHbGCxuKUiDAYsv7zsq4y00AKhXfQSwVthFvZ7NFK23EbrBsLs8Slclhdap8cteauD8-d1p0fSAfKOjPTqYyLNxT3U9T3xUBKJyXQ1o0Mxp734TTxOfebLF1QCV0/s320/04NeyhfVxccsWpXZ5yfSYOJ-2.png" width="210" /></a></div><div><div><br /></div>Μια άλλη περίπτωση είναι αυτή του συγγραφέα Φρανκ Ουάιτ, ο οποίος κατά δήλωσή του, έγραψε με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης μια νουβέλα περίπου 120 σελίδων μέσα σε μία μέρα! Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι σήμερα, στο Kindle Store της Amazon μπορεί να βρει κανείς πάνω από 200 ψηφιακά βιβλία που εμφανίζουν ως συγγραφέα (ή ως έναν από τους συγγραφείς τους) το εργαλείο ChatGPT, θεωρείται ωστόσο βέβαιο πως ο πραγματικός αριθμός των βιβλίων που γράφονται με τον ίδιο "αυτόματο" τρόπο είναι περισσότερα, δεδομένου ότι πολλοί συγγραφείς σίγουρα θα προτιμούν να μην αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη στα βιβλία τους. Οι εκδότες, πάντως, τηρούν προς το παρόν σιγήν ιχθύος. <div><br /></div>Η ιστορία αυτή όμως δεν είναι και τόσο καινούρια. Το 2016 στην Ιαπωνία, ένα μυθιστόρημα γραμμένο από ηλεκτρονικό υπολογιστή, υπό την καθοδήγηση ερευνητικής ομάδας, προκρίθηκε σε λογοτεχνικό διαγωνισμό, ενός κάποιοι συγγραφείς, όπως ο Ρόμπιν Σλόαν, χρησιμοποιούν εδώ και πολύ καιρό τον υπολογιστή κατά τη συγγραφή ως βοηθό, με τον συγγραφέα στην ουσία να επεξεργάζεται και να "διορθώνει" ή να ολοκληρώνει προτάσεις και παραγράφους που δημιουργεί το λογισμικό. <div><br /></div>Αν και τα πράγματα μοιάζουν ακόμα να είναι σε ένα στάδιο κάπως αρχικό, το πεδίο της μηχανικά υποβοηθούμενης δημιουργίας στην τέχνη (ειδικά στο πιο εμπορικό της κομμάτι) θεωρείται ταχέως ανερχόμενο με την καινούρια διαμάχη να φαίνεται ήδη έτοιμη να ξεσπάσει για μια διαφαινόμενη δημιουργική δυστοπία. Φυσικά, τελικός κριτής είναι και πάντα θα είναι ο αναγνώστης και το ότι γεννιέται ένας τρόπος να γράφονται, ή καλύτερα να παράγονται μαζικά βιβλία για μαζική ψηφιακή κατανάλωση, αυτό δε σημαίνει αυτομάτως ότι θα πρόκειται για βιβλία καλής ποιότητας με κάποια προστιθέμενη αξία για τον αναγνώστη τους. Κανείς όμως δε μπορεί να πει αυτή τη στιγμή με βεβαιότητα αν τα μελλοντικά μεγάλα μπεστ σέλλερ θα έχουν ως κινητήριο δύναμη την καλλιτεχνική έμπνευση ή αν πίσω από ένα εύπεπτο ψευδώνυμο θα κρύβεται ένα λογισμικό - ρομπότ.<div><div></div></div></div><div><br /></div><div><br /></div><i>Εικόνα ανάρτητης: <a href="https://pixabay.com/users/geralt-9301/?utm_source=link-attribution&utm_medium=referral&utm_campaign=image&utm_content=3389904">Gerd Altmann</a> από το <a href="https://pixabay.com//?utm_source=link-attribution&utm_medium=referral&utm_campaign=image&utm_content=3389904">Pixabay</a></i><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-36687379044046179122023-02-05T19:21:00.003+02:002023-02-05T19:21:58.963+02:00«ΑΠΟΥΣΙΑ» διήγημα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX_r1QBATC7ND9HtctjKQwiYKbxJeaK2ISdGvG0bz967K17gdM64549Cv1Wg2G6NCKGyH20IkO2D0VEWfDH1bLprE0--qvAu08lofCEz7FLPy0qRTWLNZvK2UGe3sBJnXBjjzX9zi2Ryp3V1DWTIy5o6NqShLeOIwUyZcJ3YZYVWNWh7RWtGopUd43/s640/room-g13f7e1d5c_640.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX_r1QBATC7ND9HtctjKQwiYKbxJeaK2ISdGvG0bz967K17gdM64549Cv1Wg2G6NCKGyH20IkO2D0VEWfDH1bLprE0--qvAu08lofCEz7FLPy0qRTWLNZvK2UGe3sBJnXBjjzX9zi2Ryp3V1DWTIy5o6NqShLeOIwUyZcJ3YZYVWNWh7RWtGopUd43/s16000/room-g13f7e1d5c_640.jpg" /></a></div><div><br /></div><div>Πλησιάζω το σπίτι. Μου ανοίγεις την πόρτα. Ένα χαμόγελο πάντα ζεστό και ειλικρινές με υποδέχεται. Δεν είναι πολλά πράγματα πια όπως τα θυμάμαι από παλιά. Είσαι ντυμένη ωραία, με τα μαλλιά σου πίσω δεμένα. Τα σκαμμένα από τα χρόνια χαρακτηριστικά ζωγραφίζουν αμέσως επάνω σου μια όμορφη όψη χαράς. Τη στιγμή όμως που η πόρτα ανοίγει, σβήνουν τα χρώματα και μπροστά βγαίνουν οι σκιές. Είναι άδεια ξαφνικά η είσοδος, λες και η πόρτα άνοιξε από μόνη της. Λείπεις εσύ.</div><div><br /></div><div>Στιγμές μετά σε βλέπω παραμέσα, στον στενόμακρο διάδρομο που οδηγεί στην μικρή μας κουζίνα. Μου νεύεις να προχωρήσω, πάντα χαμογελαστή. Ακολουθώ ανακουφισμένος. Κι εγώ με χαμόγελο. Το τραπέζι μάς περιμένει στρωμένο, δυο καρέκλες τραβηγμένες ελαφρά, δυο πιάτα αχνιστό φαγητό, φρεσκοκομμένο ψωμί, δυο ποτήρια αναψυκτικό. Στρέφω για λίγο το βλέμμα μου αλλού για να βρω μετά και πάλι το ίδιο κενό. Πάντα κάτι λείπει απ' τη σκηνή. Ένα πιάτο, ένα ποτήρι, άδεια όλα και αντί για ψωμί, ψίχουλα σκορπισμένα πάνω στο τραπέζι. Λείπεις εσύ.</div><div><br /></div><div>Ίσως με περιμένεις στην κρεβατοκάμαρα. Καθισμένη στο κρεβάτι με την τηλεόραση αναμμένη που σπάνια σε νοιάζει τι παίζει. Αφοσιωμένη περισσότερο πάντα στα βελονάκια, να φτιάχνεις σχέδια, κόσμους ολόκληρους δικούς σου που εγώ δε μπορώ να δω. Και πάντα δίπλα στο κομοδίνο ένα μισογεμάτο τασάκι κι ένα άτσαλα τυλιγμένο τσιγάρο να σιγοκαίγεται μόνο του. Στην κρεβατοκάμαρά σου μπορείς να είσαι λίγο πιο απεριποίητη, σου το επιτρέπεις, με τα μαλλιά λυμμένα, δεν πειράζει. Συχνά παρατηρώ πως κοιτάζεσαι στον μεγάλο καθρέπτη του πλαινού τοίχου. Θα ήθελα πολύ να μπορώ να καταλάβω τι βλέπεις, τι αισθάνεσαι, πολλές φορές η όψη σου σκοτεινιάζει, λες και βυθίζεσαι αργά σε μια δική σου κινούμενη άμμο. </div><div><br /></div><div>Το είδωλο στον καθρέπτη. Μόνο αυτό βλέπω τώρα σ' ένα δωμάτιο άδειο και αφώτιστο. Στρωμένο το κρεβάτι, τακτοποιημένα τα πράγματα στο κομοδίνο, καθαρό το τασάκι, πουθενά το κουτάκι με τον καπνό σου. Τα βελονάκια αφημένα στο πρώτο συρτάρι κι ένα μισοτελειωμένο πλεκτό σε μια καρέκλα δίπλα στο καλοριφέρ. Ούτε εδώ σε βρίσκω. Μοιάζουν όλα με κακό όνειρο. </div><div><br /></div><div>Ακούω μια φωνή. Είναι η δική σου φωνή ή η ηχώ της από κάποια παλιά, μακρινή ανάμνηση; Με βλέπεις, άραγε, από κάπου; Εγώ δε μπορώ να σε δω πια. Άδειος κι ο καθρέπτης τώρα. Το δωμάτιο κλειστό. Λείπεις εσύ. Εικόνες όλες άλλοτε ασπρόμαυρες, άλλοτε βαμμένες στα χρώματα μιας παλιάς ξεφτισμένης φωτογραφίας. </div><div><br /></div><div><br /></div><i>Φωτογραφία ανάρτησης: <a href="https://pixabay.com/users/anhannh-11151235/?utm_source=link-attribution&utm_medium=referral&utm_campaign=image&utm_content=4003749">Hoàng Anh Vũ</a> από το <a href="https://pixabay.com//?utm_source=link-attribution&utm_medium=referral&utm_campaign=image&utm_content=4003749">Pixabay</a></i>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-46313732390937985062023-01-29T11:22:00.006+02:002023-08-29T10:22:01.505+03:00ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΤΗΝ ΝΤΑΡΑΓΙΑ της Ντελφίν Μινουί<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAjfxJ_idyE6LklJsbHRWqD-36g2BafeLSHyFDCxQxgxze9PW4JWBpsHmcUnMnzm0ZDHjPhicpzII2hKOf4Q5oAZIqhyMLJNCsl4BiUl6fyoB1YiMIYBEapY1oHPp0JxRiFrr_meO83xjR7Z-sRPOh0paHxJ1Jvc5kpOxeyUzgmjmlTyMlVloTbnH-/s800/31507_1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="550" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAjfxJ_idyE6LklJsbHRWqD-36g2BafeLSHyFDCxQxgxze9PW4JWBpsHmcUnMnzm0ZDHjPhicpzII2hKOf4Q5oAZIqhyMLJNCsl4BiUl6fyoB1YiMIYBEapY1oHPp0JxRiFrr_meO83xjR7Z-sRPOh0paHxJ1Jvc5kpOxeyUzgmjmlTyMlVloTbnH-/w275-h400/31507_1.jpg" width="275" /></a></div><div><br /></div>Μια κρυμμένη βιβλιοθήκη, γίνεται κυψέλη αντίστασης στο σκοτάδι του πολέμου και της καταπίεσης. Σε ένα προάστειο της Συριακής πρωτεύουσας, ισοπεδωμένο πια σήμερα από τις βόμβες και την εξαθλίωση, μια παρέα νέων με όχημα τη γνώση και τα ανοιχτά μυαλά παραδίδει σε όλο τον κόσμο μαθήματα κουράγιου, αποφασιστικότητας, αξιοπρέπειας και ελπίδας.<br /><br />Βραβευμένη για τις ανταποκρίσεις της απ' το Ιράκ και το Ιράν, η δημοσιογράφος της γαλλικής εφημερίδας Le Figaro και συγγραφέας, Ντελφίν Μινουί, ειδικευμένη και γνώστης της πραγματικότητας στη Μέση Ανατολή, ανακαλύπτει μια μέρα τυχαία μια σελίδα στο Facebook με τίτλο "Ηumans of Syria" που έχει δημιουργηθεί από μια ομάδα νέων Σύριων φωτογράφων. Η Μινουί περιγράφει στον πρόλογο του βιβλίου της τη στιγμή που γεννήθηκε μέσα της το ερέθισμα για τη συγγραφή του, βλέποντας μια φωτογραφία:<br /><br /><div>"Η εικόνα είναι απίστευτη. Ενα παράξενο στιγμιότυπο χωρίς ίχνη από αίμα ή σφαίρες, έχει δρσαπετεύσει απ’ τη συριακή κόλαση. Δύο άντρες τραβηγμένοι προφίλ ανάμεσα σε τοίχους από βιβλία. Ο πρώτος σκύβει πάνω από κάποιο τόμο, ανοιχτό ακριβώς στη μέση. Ο δεύτερος περιεργάζεται με το βλέμμα ένα ράφι. Είναι νέοι, γύρω στα είκοσι, ο ένας μ’ ένα σπορ μπουφάν ριγμένο στους ώμους, ο άλλος μ’ ένα κασκέτο βαθιά χωμένο στο κεφάλι. Μέσα σ’ εκείνον τον θεόκλειστο χώρο όπου δεν υπάρχει παράθυρο, το τεχνητό φως που λούζει τα πρόσωπά τους τονίζει ακόμα περισσότερο την παραδοξότητα της σκηνής. Σαν μια ασθενική αναπνοή που γλυστράει μέσα από τις χαραμάδες του πολέμου. ... Διαβάζω τη λεζάντα: μιλάει για μια μυστική βιβλιοθήκη στην καρδιά της Νταράγια. Επαναλαμβάνω με δυνατή φωνή: μια μυστική βιβλιοθήκη στη Νταράγια. Οι τρείς συλλαβές αλληλοσυγκρούονται. Νταράγια η εξεγερμένη. Νταράγια η πολιορκημένη. Νταράγια η πεινασμένη. Εχω διαβάσει και γράψει επίσης, πάρα πολλά γι’ αυτό το ανυπότακτο προάστειο της Δαμασκού, ένα από τα λίκνα της ειρηνικής εξέγερσης του 2011, που από το 2012 το περικυκλώνουν και το βομβαρδίζουν οι δυνάμεις του Μπασάρ αλ- Ασαντ. Η σκέψη ότι αυτοί οι νεαροί βρίσκονται εκεί, να διαβάζουν κάτω από τις βόμβες, στα υπόγεια της αποκλεισμένης πολιτείας αναζωπυρώνει την περιέργειά μου".<br /><br />Η Μινουί καταφέρνει να έρθει σε επαφή με την ομάδα των νεαρών και για τα επόμενα χρόνια παρακολουθεί μέσα από το διαδίκτυο τη ζωή τους, τη δράση τους και τις προσπάθειές τους να σώσουν βιβλία, να δώσουν διέξοδο στο φως μέσα από τη λογοτεχνία και τελικά να σώσουν την ίδια τους τη ζωή. Το βιβλίο της, ωστόσο, δεν είναι μια απλή παθητική καταγραφή γεγονότων. Γίνεται ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό - μαρτυρία ενός τρομερού εμφυλίου πολέμου για τον οποίο όλοι πολλά έχουμε ακούσει αλλά ελάχιστα πραγματικά γνωρίζουμε. </div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP0bCK8o-n08nlG8xns3lwvr5Mte4Mmqbwip8fgApxxCn-l2JYNw7jTgKJ5b1y3AZlYI9hP9w32SM3mV6Ai5x42aDP18LDUXiLHcX4ZkTHnCWEQrt4AV_6IqcPDy3t0tAKwWL1i6_E2T3L8-KL6OD_zp1MyG8T87OXVSkWP_3Z3Jx2CBPZZqHo2kvx/s500/Minoui-Delphine.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="500" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP0bCK8o-n08nlG8xns3lwvr5Mte4Mmqbwip8fgApxxCn-l2JYNw7jTgKJ5b1y3AZlYI9hP9w32SM3mV6Ai5x42aDP18LDUXiLHcX4ZkTHnCWEQrt4AV_6IqcPDy3t0tAKwWL1i6_E2T3L8-KL6OD_zp1MyG8T87OXVSkWP_3Z3Jx2CBPZZqHo2kvx/w200-h200/Minoui-Delphine.jpg" width="200" /></a></div><div><br /></div><div>"Από το 2012 έως το 2016 η εξεγερμένη Νταράγια, προάστιο της Δαμασκού, υπέστη μια ανελέητη πολιορκία, από τις δυνάμεις του Μπασάρ αλ-Ασάντ. Τέσσερα χρόνια καθόδου στην κόλαση, σημαδεμένα από βομβαρδισμούς, επιθέσεις με χημικά αέρια, στερήσεις και πείνα. Μπροστά στη βία του καθεστώτος Ασάντ, σαράντα περίπου νεαροί επαναστάτες αποφασίζουν να ελευθερώσουν χιλιάδες βιβλία θαμμένα κάτω από τα ερείπια και να τα συγκεντρώσουν σε μια βιβλιοθήκη κρυμμένη σε ένα υπόγειο. Η αντίστασή τους μέσω των βιβλίων είναι αλληγορική: ενσαρκώνει την Τρίτη φωνή, μεταξύ καθεστώτος Ασαντ και Ισλαμικού Κράτους-ISIS. Φωνή που ο πόλεμος απειλεί να πνίξει".<br /></div><div><br /></div><div>Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, οι νεαροί ήρωες της Νταράγια, ήρωες πραγματικοί μιας αδυσώπητης πραγματικότητας, γίνονται φίλοι δικοί μας, σύντροφοι κάθε ανθρώπου που πιστεύει στην ελευθερία, στο δικαίωμα να ζεις και να ονειρεύεσαι έξω από τείχη και συρματοπλέγματα. Η αντίστασή τους με όπλο τα βιβλία, τις ιδέες και τη γνώση γίνεται δικό μας μέλημα και η κάθε τους μικρή ή μεγαλύτερη νίκη, δική μας αγαλλίαση καθώς αγωνιούμε για το αύριο - το δικό τους και το δικό μας. Θα καταφέρουν να σωθούν τα βιβλία; Θα τα καταφέρουμε;</div><div><br /></div><div>"Ενα βιβλίο είναι ένα οπλισμένο τουφέκι μέσα στο διπλανό σπίτι. Να το κάψουμε. Να αφοπλίσουμε το όπλο. Να τσακίσουμε το ανθρώπινο μυαλό . Ποιός ξέρει ποιός θα μπορούσε να είναι ο στόχος του μορφωμένου ανθρώπου; ... Τα βιβλία, αυτά τα όπλα μαζικής μόρφωσης που κάνουν τους τυράννους να τρέμουν".<br /><br />H Μινουί δημιούργησε το 2018 και το ντοκυμαντέρ "Νταράγια: η βιβλιοθήκη κάτω από τις βόμβες", βασισμένο στο βιβλίο της, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νεανικού Κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου για ταινίες τεκμηρίωσης FIGRA της επόμενης χρονιάς.<br /><br />Το βιβλίο "<a href="https://minoas.gr/product/syllektes-vivlion-stin-ntaragia-i-istoria-tis-mystikis-vivliothikis-sti-syria/" target="_blank">Συλλέκτες βιβλίων στην Νταράγια</a>" της Ντελφίν Μινουί κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας, σε μετάφραση της Εφης Κορομηλά. Στη <a href="https://minoas.gr/product/syllektes-vivlion-stin-ntaragia-i-istoria-tis-mystikis-vivliothikis-sti-syria/" target="_blank">σελίδα των Εκδόσεων Μίνωας</a>, μπορείτε να διαβάσετε και ένα απόσπασμα από το βιβλίο σε pdf.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-29734674322084167982022-12-31T09:22:00.008+02:002022-12-31T09:36:14.683+02:00Με το καλό 2023 <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0yqI2Jvv0h_loZySHhNYst5A80DOyMuYswrAfLGYhbCAEJ_Yx_k8Zn2FKWvXd-W0cZXFKwPwzvRmPldys5VmjTho37YqrEsCqoZeFB_rfX9lYDXLwKYMwE4U9UILN68u-hmo1wDs8_0O7rSYhL7qwRwwZUf7XmdMaGdofrlfYm2evmE8fO7dxnq-n/s640/a-book-7682241_640.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0yqI2Jvv0h_loZySHhNYst5A80DOyMuYswrAfLGYhbCAEJ_Yx_k8Zn2FKWvXd-W0cZXFKwPwzvRmPldys5VmjTho37YqrEsCqoZeFB_rfX9lYDXLwKYMwE4U9UILN68u-hmo1wDs8_0O7rSYhL7qwRwwZUf7XmdMaGdofrlfYm2evmE8fO7dxnq-n/s16000/a-book-7682241_640.jpg" /></a></div><p>Άλλη μια χρονιά αναμφίβολα γεμάτη, έφτασε στο τέλος της. Με στιγμές όμορφες, αξιόλογες, κάποιες παράξενες και κάμποσες δυσάρεστες, το 2022 ήταν -αν μη τι άλλο- μια χρονιά που δε με άφησε στάσιμο. Και αυτό είναι κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό.</p><p>Στο καλλιτεχνικό κομμάτι, το 2022 άρχισε με ένα νέο ελεύθερο ψηφιακό βιβλίο που αποτέλεσε την πρώτη μου μεταφραστική απόπειρα, τη συλλογή διηγημάτων του Μαξίμ Γκόρκι «Ο συγγραφέας και ο διάβολος», που κυκλοφόρησε από την αγαπημένη <a href="https://www.openbook.gr/" target="_blank">Ανοικτή Βιβλιοθήκη</a> τον Ιανουάριο (<a href="https://bit.ly/3JexllP" target="_blank">μπορείτε να το διαβάσετε εδώ</a>).</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY8HMlVNkRzQGePdRFcKDWynFj_yE7WtzFPQNs2EjkxvSswtY4lHhUYG7eVk_nBc8CeCbHJbGxnP8lzR5aoSTSeXf4iTXvys3woShpHrYOC7uKBexrwCNi7TjwZ1K1g_PGgKr9UuBLbALwD59FDSUyx_11ofuxpxfkcUfxOyupId7yI5-DcWPfiHyP/s700/syggr-diavolos-ebook700.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="700" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY8HMlVNkRzQGePdRFcKDWynFj_yE7WtzFPQNs2EjkxvSswtY4lHhUYG7eVk_nBc8CeCbHJbGxnP8lzR5aoSTSeXf4iTXvys3woShpHrYOC7uKBexrwCNi7TjwZ1K1g_PGgKr9UuBLbALwD59FDSUyx_11ofuxpxfkcUfxOyupId7yI5-DcWPfiHyP/w640-h414/syggr-diavolos-ebook700.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>Ο συγγραφέας και ο διάβολος</i></div><p>Αυτό που κυριάρχησε, ωστόσο, τη χρονιά που φεύγει, ήταν η ενδυνάμωση της συνεργασίας μου με τις <a href="https://www.glarolykoi.net/" target="_blank">Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι</a>, μια συνεργασία που έφερε τη συνέχεια και ολοκλήρωση του κύκλου εκπομπών «Εδώ τα καλά βιβλία», αλλά και την ταινία «<a href="https://www.glarolykoi.net/movie/" target="_blank">Οδοιπόρος</a>».</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpWiiuVLWqyDRDeMShDE7JFChcPhOGTRmBwge4ZBfPYDxfBL8VJFyB-lkklSxV8MTh9XtECUHgOhCGdK9mvh_AqFkRBgn_Y3vyikNqfckwxcRtL2K8UxZxIinyLKrLmn1l8i3yPkDula2-yD4iEL83y3N6VOYx6S53Fn5_5cIdCesQU8_5O0DnuKbz/s904/274720332_145119067966161_8896746643898795249_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="904" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpWiiuVLWqyDRDeMShDE7JFChcPhOGTRmBwge4ZBfPYDxfBL8VJFyB-lkklSxV8MTh9XtECUHgOhCGdK9mvh_AqFkRBgn_Y3vyikNqfckwxcRtL2K8UxZxIinyLKrLmn1l8i3yPkDula2-yD4iEL83y3N6VOYx6S53Fn5_5cIdCesQU8_5O0DnuKbz/s320/274720332_145119067966161_8896746643898795249_n.jpg" width="283" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>Εδώ τα καλά βιβλία</i></div><p>Η πειραματική μικρού μήκους ταινία «Οδοιπόρος», σε σενάριο βασισμένο στην επερχόμενη ομότιτλη νουβέλα μου, γυρίστηκε την άνοιξη του 2022 και παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο, καταφέρνοντας μάλιστα να διακριθεί με τη συμμετοχή της σε τρία διεθνή φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους (<a href="https://www.youtube.com/watch?v=wFsQei5Fr3U" target="_blank">μπορείτε να δείτε την ταινία εδώ</a>).</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9xWHsx2tMTOIAWZg9CYlm2sx4nAs7fjRo_-ej7J6r7bJYd1G_zYGXnCK6rOCzCPtX-uk5yus378p_T2vtESeLtEUFEKtW4G8crMb1lRsZ8j6aUGM8IuRCTlUehRGkIe1_bQIb2yO4VJsbBvfulW1TN6bJK2GFEp_FoEUyM45PsDNvG6dkcmX350SG/s1109/odoiporos-poster-laurel-GR1000x1109.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1109" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9xWHsx2tMTOIAWZg9CYlm2sx4nAs7fjRo_-ej7J6r7bJYd1G_zYGXnCK6rOCzCPtX-uk5yus378p_T2vtESeLtEUFEKtW4G8crMb1lRsZ8j6aUGM8IuRCTlUehRGkIe1_bQIb2yO4VJsbBvfulW1TN6bJK2GFEp_FoEUyM45PsDNvG6dkcmX350SG/w361-h400/odoiporos-poster-laurel-GR1000x1109.jpg" width="361" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Λίγο πριν το τέλος της χρονιάς, γεννήθηκε και μια νέα σειρά βίντεο στο κανάλι μου στο YouTube, με τίτλο «Γραφομηχανεύοντας», αφιερωμένα, όπως είναι ευνόητο, στις γραφομηχανές (<a href="https://www.youtube.com/watch?v=LZ4w9e7BH4k" target="_blank">μπορείτε να δείτε το πρώτο βίντεο της σειράς εδώ</a>).</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Το νέο έτος έρχεται με πολλές ιδέες, θετική διάθεση και σίγουρα αρκετή όρεξη. Εύχομαι το 2023 να φέρει για όλους μας πολλές όμορφες, ουσιαστικές και δημιουργικές στιγμές που θα θυμόμαστε με αγάπη και νοσταλγία.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><b><span style="color: red;">Καλή και ευλογημένη χρονιά!</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-84158197016818425672022-12-15T12:34:00.008+02:002023-02-05T19:22:56.113+02:00Δακτυλογράφημα: Από "κλικ" σε "κλικ"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMrHwiOpmS4Uq-ztVFZ-X3w6TF-YyV6IisyaZ40O6Zg84rHdyArMwOObv6k-nvDE5as7pDXqoldVroDU4T7sqCTuLzGGs4aSGNKdGg94Msc12KCcfiRuHI8KpKbW2bKAH8dJqWLJqc5h6Sj_KeoNrmuukgKDCPW7IcD4EEEL295otYcaji2pZvhNP4/s800/IMG-20220929-WA0011.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="611" data-original-width="800" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMrHwiOpmS4Uq-ztVFZ-X3w6TF-YyV6IisyaZ40O6Zg84rHdyArMwOObv6k-nvDE5as7pDXqoldVroDU4T7sqCTuLzGGs4aSGNKdGg94Msc12KCcfiRuHI8KpKbW2bKAH8dJqWLJqc5h6Sj_KeoNrmuukgKDCPW7IcD4EEEL295otYcaji2pZvhNP4/s16000/IMG-20220929-WA0011.jpg" /></a></div><p>Από "κλικ" σε "κλικ", μια σύντομη βόλτα στις πρόσφατες αναλογικές φωτογραφικές μου περιπέτειες. Το κείμενο δακτυλογραφήθηκε στη γραφομηχανή <a href="https://grafoexmachina.blogspot.com/2022/04/smith-corona-classic-12-toy-1964.html" target="_blank">Smith Corona Classic 12</a> του 1964 και αμέσως μετά θα δείτε κάποιες από τις φωτογραφίες που έχω κατα καιρούς τραβήξει με τις μηχανές που έχω δοκιμάσει.</p><p>Αν δυσκολεύεστε να διαβάσετε το κείμενο, μπορείτε να το ανοίξετε σε μεγαλύτερο μέγεθος κάνοντας κλικ επάνω του.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS0jZYhSsHsWEOck0Niykq0ro9AVy2rkMpActC4xawiIWPlwbo_FIgQ1JmAm0WkVvh5ovdLYoRQk6TicBHRSET_enN-R1HFsRT9YmG_JOq2M9uM5zjGEoL_4KJ2pUtjb709hd0rozuWDGcSiStaXJlQZ6qmh-7fO6sQ5GZmFwN1m_DNv2TkatxADBF/s1545/apoklikseklik-dekt.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1545" data-original-width="1200" height="832" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS0jZYhSsHsWEOck0Niykq0ro9AVy2rkMpActC4xawiIWPlwbo_FIgQ1JmAm0WkVvh5ovdLYoRQk6TicBHRSET_enN-R1HFsRT9YmG_JOq2M9uM5zjGEoL_4KJ2pUtjb709hd0rozuWDGcSiStaXJlQZ6qmh-7fO6sQ5GZmFwN1m_DNv2TkatxADBF/w647-h832/apoklikseklik-dekt.JPG" width="647" /></a></div><p>Και τώρα, μερικές από τις φωτογραφίες που έχω βγάλει με τις μηχανές που έχω κατά καιρούς δοκιμάσει.</p><p><br /></p><p style="text-align: center;">Zenit ET</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO3A3GOeSM8Lvrkge3AVVm_R5fUFt0_uKPVXT_j875ykUkoPS1hu_cNXZJYsSssaa1w8CfIKz0KEBxCV0fKmBRHskftNxtludkA9JdkYvkoLXk1q-63RgeUYnS3bnuvf0G46xyh6Ibmy10Iv6umJAirAjKEla547bIx3QFReLH8lwVfQ7U8SsbkMtn/s1127/08.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="782" data-original-width="1127" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO3A3GOeSM8Lvrkge3AVVm_R5fUFt0_uKPVXT_j875ykUkoPS1hu_cNXZJYsSssaa1w8CfIKz0KEBxCV0fKmBRHskftNxtludkA9JdkYvkoLXk1q-63RgeUYnS3bnuvf0G46xyh6Ibmy10Iv6umJAirAjKEla547bIx3QFReLH8lwVfQ7U8SsbkMtn/w400-h278/08.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Zenit 122</div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7Hs9ot_jerOjeDIVezNVhxIpWtW2SIWbdX9LE6dK1KX1ri-sK4qh_CIe7JkmfkLNvvilzrp0LfNhVrb_TbIxBEXIvFGPNNOHD9lsH15pUihhoTK5LGlov6ovdrkOLK5gP6se0dGqb0YOcbwlEg4uwl5-mK8BR8QztHXtfsEZhKHNm2YMY1A38itKZ/s800/R1-01824-002A.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="553" data-original-width="800" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7Hs9ot_jerOjeDIVezNVhxIpWtW2SIWbdX9LE6dK1KX1ri-sK4qh_CIe7JkmfkLNvvilzrp0LfNhVrb_TbIxBEXIvFGPNNOHD9lsH15pUihhoTK5LGlov6ovdrkOLK5gP6se0dGqb0YOcbwlEg4uwl5-mK8BR8QztHXtfsEZhKHNm2YMY1A38itKZ/s320/R1-01824-002A.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi18N20zbblCvpeSN6lLOrpMv3r0fPd7vY-nUtuDikpBCJvwgbIw7Fw8cmE-0LFceEAtWi3pIFmSeaWFF6bGgozmjKXTiAcbAMnwE1CVwmFXwnRfzhbmQmNyc-arDzRQV_7yuhBbKXZ7ilTUH_1nG3bmOxedR3TffGneNTm8dqZBz3jpdkG3AUFju-4/s800/R1-01824-017A.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="517" data-original-width="800" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi18N20zbblCvpeSN6lLOrpMv3r0fPd7vY-nUtuDikpBCJvwgbIw7Fw8cmE-0LFceEAtWi3pIFmSeaWFF6bGgozmjKXTiAcbAMnwE1CVwmFXwnRfzhbmQmNyc-arDzRQV_7yuhBbKXZ7ilTUH_1nG3bmOxedR3TffGneNTm8dqZBz3jpdkG3AUFju-4/s320/R1-01824-017A.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Agfa Silette I</div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4unCmiYvsdsiskAsTdLnVkOnx2fFb7L1C8w3Tjl7YiHojCxN6Qj1NNdjIEBDJ80SpIQC1lEbEoqpgl5AR_Q68nBro2RnItpCcvro-2cCmsKgH0NoAWHLgtjKofg914ueJunbts2vohen8XyiQWdNEpvEcB3SItKQNkQ-1PWc6XIaLqpm5GOwGP00A/s1712/R1-03738-0007%CE%A6%CE%A4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1712" data-original-width="1228" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4unCmiYvsdsiskAsTdLnVkOnx2fFb7L1C8w3Tjl7YiHojCxN6Qj1NNdjIEBDJ80SpIQC1lEbEoqpgl5AR_Q68nBro2RnItpCcvro-2cCmsKgH0NoAWHLgtjKofg914ueJunbts2vohen8XyiQWdNEpvEcB3SItKQNkQ-1PWc6XIaLqpm5GOwGP00A/s320/R1-03738-0007%CE%A6%CE%A4.jpg" width="230" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFtcpNG4v2MRRlc6vR-hjCNRTnv8cNu3oYPa67IR_R_3eqpWiVnYnJyHhGR5huvk3ZrR2m3X9yo1hSodpFSHMfxrqRQ-9rflnveD6mdmaFF5q2o4DwK-k6e72IO0cS68KAma_r8vmGmvydbmDFFZMwcwfMSPBpDrY-0_N7YeFAIy9NLDYeMGd1ZnQq/s1770/R1-03738-0017%CE%A6%CE%A4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1188" data-original-width="1770" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFtcpNG4v2MRRlc6vR-hjCNRTnv8cNu3oYPa67IR_R_3eqpWiVnYnJyHhGR5huvk3ZrR2m3X9yo1hSodpFSHMfxrqRQ-9rflnveD6mdmaFF5q2o4DwK-k6e72IO0cS68KAma_r8vmGmvydbmDFFZMwcwfMSPBpDrY-0_N7YeFAIy9NLDYeMGd1ZnQq/s320/R1-03738-0017%CE%A6%CE%A4.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Belomo Vilia Auto</div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWgfCgGwJ3MX0yeKZtoL20JQoz9H4Xp-prHe8hzn3ZgYf8eRkULRVpX15fsqP_s-aJ6_iq228RE2nZphbBUzRfK7N7nzlU2nQKy8vzMynjGRb1dbjMzgElVCgIzlejeASSAl_wZQ9dwtgQrg2wz3hGaIWIK83qmxrxzCyBxOi0l5yUgPGHP2mqi7y3/s1000/IMG_20220411_0010ft.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="658" data-original-width="1000" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWgfCgGwJ3MX0yeKZtoL20JQoz9H4Xp-prHe8hzn3ZgYf8eRkULRVpX15fsqP_s-aJ6_iq228RE2nZphbBUzRfK7N7nzlU2nQKy8vzMynjGRb1dbjMzgElVCgIzlejeASSAl_wZQ9dwtgQrg2wz3hGaIWIK83qmxrxzCyBxOi0l5yUgPGHP2mqi7y3/s320/IMG_20220411_0010ft.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4tRmLPHBKcPswK_A-XS2QVtfMZdQH8XHaiBBa89Um3spZ8G9oC9MFnWImcmOH1vMAcKWJEbKJ8W8zDOEkXUrYZjBMsKZ1X2y4zLhxW8Uub_sTJ3fa8eiJnrHeQ6dzB5dC83-reDOB3rCc-lEDm2QdHq8tp9XeU0xX-sbGSslLNHwCH6Gqb6fkxMP8/s1000/IMG_20220411_0033ft.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="657" data-original-width="1000" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4tRmLPHBKcPswK_A-XS2QVtfMZdQH8XHaiBBa89Um3spZ8G9oC9MFnWImcmOH1vMAcKWJEbKJ8W8zDOEkXUrYZjBMsKZ1X2y4zLhxW8Uub_sTJ3fa8eiJnrHeQ6dzB5dC83-reDOB3rCc-lEDm2QdHq8tp9XeU0xX-sbGSslLNHwCH6Gqb6fkxMP8/s320/IMG_20220411_0033ft.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Zenit 122 (expired film)</div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ5qKhHTKx1njLJN3CylJv3bEevdmfxwQ1rFNAMei-NSn2yoSv1fyQKv6Xra_TzYex6ZzdRaEy3Hc4iW8d9SwBjcFxfwzlk1AQBI7bAmhZewJ42klkk5ealaECdB0WoL_-d17SpwgfKoAfd5HQ9plSckJmeglpHhEC6ahRMxkng2dNLpRkhttVFlIt/s1000/R1-02750-0016.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1000" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ5qKhHTKx1njLJN3CylJv3bEevdmfxwQ1rFNAMei-NSn2yoSv1fyQKv6Xra_TzYex6ZzdRaEy3Hc4iW8d9SwBjcFxfwzlk1AQBI7bAmhZewJ42klkk5ealaECdB0WoL_-d17SpwgfKoAfd5HQ9plSckJmeglpHhEC6ahRMxkng2dNLpRkhttVFlIt/s320/R1-02750-0016.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvzvSWucIMIdW1G66du_NFsGUihfGXKs8ubFz0AuyqavB9h1TQpz5tUKfACtyq9jf-B4dhMNBkpD6GI7bzJ3PbEZIRUOBwZTvWuVpBQ0wjWMlByXXCAhztw_GcqpoBQyjPEsjMXuaJFltw1YnH1DdcGT4PBoUnRQ302uSAjBDSuzrm8tUsoig3IMEW/s1000/R1-02750-0017.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1000" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvzvSWucIMIdW1G66du_NFsGUihfGXKs8ubFz0AuyqavB9h1TQpz5tUKfACtyq9jf-B4dhMNBkpD6GI7bzJ3PbEZIRUOBwZTvWuVpBQ0wjWMlByXXCAhztw_GcqpoBQyjPEsjMXuaJFltw1YnH1DdcGT4PBoUnRQ302uSAjBDSuzrm8tUsoig3IMEW/s320/R1-02750-0017.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Canon AV-1</div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4eV4Y-oKWrV-2TS2ZJxneHkTQJMAh2cTwGJ-z3w3VaxwJmVrZWm6av48PRpvfxbgVhp4oknzLuuPrj6h7zDRUA-ZiQp1NZjWfWPkp5W9Nw215GgdaLIhIYuWRPY-AW4a2dnydztTMnEoGGIBb8th7sNCKmXMmOUmbzc5E0SiJ47HtuvA9pjeXeVzK/s1479/314590833_783244099760088_4006032870664872431_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1479" data-original-width="1228" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4eV4Y-oKWrV-2TS2ZJxneHkTQJMAh2cTwGJ-z3w3VaxwJmVrZWm6av48PRpvfxbgVhp4oknzLuuPrj6h7zDRUA-ZiQp1NZjWfWPkp5W9Nw215GgdaLIhIYuWRPY-AW4a2dnydztTMnEoGGIBb8th7sNCKmXMmOUmbzc5E0SiJ47HtuvA9pjeXeVzK/s320/314590833_783244099760088_4006032870664872431_n.jpg" width="266" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><i>Εικόνα ανάρτησης: Saeed Hemmati</i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2253371790581741737.post-5110882844712213142022-11-28T08:33:00.006+02:002022-11-28T08:33:47.385+02:00«ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ» διήγημα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjft2PS_aDfAD3X814gBwKQ0BD1BvQewI_PD9St6N11sxcTjuIaex9WE2Y7YFbEbPmRyaSEySYbQ8fuWHwdvPwd6xPHbQgVV45DcEhdt8p5xMu3pyYWpsZn7rrbwtBLk2j0EdPLzw7d1J-BibUxTuSgf1wETqilSZE8SzTXzYHfuzwh2ZE6vEkFQvDR/s735/backinyourarmsagain.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="580" data-original-width="735" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjft2PS_aDfAD3X814gBwKQ0BD1BvQewI_PD9St6N11sxcTjuIaex9WE2Y7YFbEbPmRyaSEySYbQ8fuWHwdvPwd6xPHbQgVV45DcEhdt8p5xMu3pyYWpsZn7rrbwtBLk2j0EdPLzw7d1J-BibUxTuSgf1wETqilSZE8SzTXzYHfuzwh2ZE6vEkFQvDR/s16000/backinyourarmsagain.jpg" /></a></div><div><br /></div>Στέκεται με το βλέμμα παγωμένο και το σώμα της άδειο στο κέντρο της αποβάθρας κοιτάζοντας το τρένο που ξεκίνησε να τσουλάει στις ράγες, αργά, με τα βαριά σίδερα να ουρλιάζουν σαν Ερινύες. Γύρω της κόσμος πολύς, πηγαίνει και έρχεται νευρικά προς όλες τις κατευθύνσεις. Κανέναν δε βλέπει, κανέναν δε νιώθει. Άυλοι, αόρατοι. Ανύπαρκτη. Ένα ελαφρύ αεράκι ανακατεύει μπροστά στο πρόσωπό της τα λυμένα μαλλιά της. Δεν υπάρχει πια κανείς να αποχαιρετήσει, να την χαιρετήσει, να την κοιτάξει που δακρύζει, να τη λυπηθεί. Εύχεται να μη βγει στο παράθυρο, δε θέλει να τον δει, φοβάται μη λιγοψυχήσει. Καλύτερα να μη γνωρίζει σε ποιο βαγόνι κάθεται. Τώρα όμως ξαφνικά αναρωτιέται. Το μετανιώνει. Όλα τα έχει μετανιώσει ξανά και ξανά. Το βαλιτσάκι που κρατάει στα χέρια της έχει τα απολύτως απαραίτητα. Γιατί το πήρε μαζί της; Τίποτα δε θα της είναι ποτέ περισσότερο απαραίτητο από εκείνον. Εκείνον που τώρα δεν ξέρει πού κάθεται για να στρέψει το βλέμμα. Για να του φωνάξει. Να τον ικετέψει.<br /><br />Ο χρόνος, πάντα αδυσώπητος, διαστέλλεται. Όλα εξαφανίζονται στα μάτια της, οι άνθρωποι, ο σταθμός και μένει μόνο ένα τρένο που αναπτύσσει ταχύτητα. Δεν το τόλμησε. Σε λίγες στιγμές όλα θα έχουν γίνει παρελθόν, ανάμνηση μακρινή κι αυτά σαν και όλα όσα έχει στο βαλιτσάκι της. Το απαλό άγγιγμά του, το χαμόγελό του, τα πεντακάθαρα μάτια του, η χροιά της φωνής του όταν της έλεγε το σ’ αγαπώ, η ανατριχίλα του <i>σε θέλω</i> του, που πάντα έλυνε μαγικά τα μέλη της. Γλυκά και επικίνδυνα. Αφίλητα θα μείνουν τώρα τα χείλη της, ανέγγιχτο το σώμα της και η καρδιά της κενή σαν κουφάρι γερασμένου δέντρου. Όλα όσα τελικά φοβήθηκε, κυλάνε τώρα πάνω στις μεταλλικές ράγες, σε βαγόνι και θέση που δε μπορεί να γνωρίζει. Κοιτάζει γύρω της και βλέπει μόνο φαντάσματα που της επιστρέφουν άδεια βλέμματα. Τρομάζει αλλά δε φοβάται. Με το αριστερό χέρι σπρώχνει προς τα πίσω τα μαλλιά.<br /><br />Νιώθει ξαφνικά επάνω της ένα έντονο βλέμμα μαζί με ένα γνώριμο άγγιγμα. Μια δυνατή φωτιά ξυπνάει την πιο οικεία αίσθηση στο δέρμα της. Την τραβάει επάνω του και την κλείνει στην αγκαλιά του. Αισθάνεται ολόκληρο το κορμί της να έχει μουδιάσει. Ακούγεται η δυνατή κόρνα του τρένου και αμέσως μια βραχνή ανδρική φωνή στο μεγάφωνο που αναγγέλλει την άμεση αναχώρηση.<br /><br />“Είσαι καλά;” της ψιθυρίζει και τα χείλη του τής εμφυσούν νέα ζωή.<br /><br />Του απαντάει με ένα χαμόγελο και μια έκφραση ανακούφισης που ανεβάζει νέα δάκρυα στα μάτια της. Δάκρυα χαράς και ευτυχίας τούτη τη φορά.<br /><br />“Μετάνιωσες;” την πειράζει.<br /><br />“Ναι”, επιχειρεί να τον πειράξει κι αυτή, “αλλά μόνο που δε φύγαμε νωρίτερα”, και του χαμογελά πονηρά.<br /><br />“Έχουμε φύγει από την ημέρα που κοιταχτήκαμε πρώτη φορά”, της λέει εκείνος, κι ακόμα ένα δυνατό σφύριγμα του τρένου καλύπτει τους μεταλλικούς ήχους της μηχανής που έχει αρχίσει να βαριανασαίνει.<br /><br />Έκλεισε ξανά τα μάτια της κι έγειρε επάνω του. Με το ένα χέρι αναζητά δίπλα της το μικρό της βαλιτσάκι. Να επιβεβαιώσει ότι είναι εκεί. Και η ίδια. Ο αέρας από το ανοιχτό παράθυρο τής ανακατεύει τα μαλλιά. Αφήνεται να παρασυρθεί στην πιο όμορφη πραγματικότητα της ζωής της. Επιτέλους, αφήνεται. Τα πάντα γύρω της γίνονται διάφανα και τα διαπερνά. Εκείνος την σφίγγει επάνω του. Την διαβεβαιώνει. Μόνο το τρένο που τρέχει και το δικό του σ’ αγαπώ, αφετηρία και προορισμός, υπάρχουν.<div><br /><div><br /></div><div><i>Πίνακας: Jeff Rowland, "Back in your arms again".<br /><br /></i></div></div>Unknownnoreply@blogger.com2