Στη δεύτερη αυτή υπόθεση με πρωταγωνιστή τον ικανότατο επιθεωρητή Φόλεϊ, τόσο η ιστορία καθαυτή, όσο και ο τρόπος που την αναπτύσσει και τη διαχειρίζεται η συγγραφέας, είναι σαφώς καλύτερα από το προηγούμενο μυθιστόρημά της. Η πλοκή είναι συναρπαστική, η λίστα των υπόπτων όλο και μεγαλώνει, οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη και τα στοιχεία που σιγά σιγά έρχονται στο φως, αλλάζουν συνεχώς την υφή της υπόθεσης που από μια φαινομενικά απλή αστυνομική ιστορία μετατρέπεται σε ψυχολογικό θρίλερ. Απαγωγή, βιασμός, σεξουαλική διαστροφή, φόνος, κλοπή έως και θυσία παγανιστικής τελετής, οι αποκαλύψεις μοιάζουν με Λερναία Ύδρα σε αυτό το δυσεπίλυτο αίνιγμα. Όσο για το τέλος... πραγματικά, δεν πρόκειται να πάει το μυαλό σας!
Η Χάντερ επιλέγει να χρησιμοποιεί πρωτοπρόσωπη αφήγηση στα σημεία που βρίσκεται στο κάδρο μας ο Φόλεϊ, γυρνώντας σε τριτοπρόσωπη στην υπόλοιπη ιστορία. Επιπλέον, σε πολλά σημεία μπολιάζει την αφήγηση με απομαγνητοφωνημένα πρακτικά καταθέσεων, σχεδιαγράμματα της σήμανσης, email, δημοσιεύσεις από ιστοσελίδες και σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα, παρουσιάζοντας και τη ματιά της κοινής γνώμης πάνω στην εξέλιξη των ερευνών και δίνοντας στην ανάγνωση έναν εναλλασσόμενο ρυθμό – μια μέθοδος που, ωστόσο, έχει και τους επικριτές της. Ο ίδιος ο Φόλεϊ, είναι ένας ντετέκτιβ πολύ σημερινός, με αδυναμίες και τραύματα από το παρελθόν, που ακόμα και μετά από δύο μυθιστορήματα, η συγγραφέας κρατάει στοιχεία του χαρακτήρα του για να μας τα δώσει, είμαι σίγουρος, στις υποθέσεις που θα ακολουθήσουν.
Αληθινός πρωταγωνιστής όμως στο "διπλανό σπίτι", είναι η πλοκή και η ιδιαιτέρως σκοτεινή ατμόσφαιρα που καταφέρνει με επιδεξιότητα να δημιουργήσει η Κάρα Χάντερ, η οποία, όπως μοιράζεται και στο βιογραφικό της, ζει και η ίδια στην Οξφόρδη, σε έναν δρόμο όχι πολύ διαφορετικό από αυτούς που περιγράφει στα βιβλία της.
Κάρα Χάντερ, "Το διπλανό σπίτι"
(μετάφραση: Νοέλα Ελιασά)
Εκδόσεις Διόπτρα
(μετάφραση: Νοέλα Ελιασά)
Εκδόσεις Διόπτρα
0 Σχόλια