Μισοσκόταδο. Ακουμπισμένος σε μια βρώμικη μάντρα, ένας άνδρας κοιτάζει ψηλά, διψασμένος για φως. Από την κάμαρά της, η γυμνή λάμπα στέλνει το κίτρινο φως της επάνω του σαν απαλό χρυσαφένιο χάδι. Η θελκτική φιγούρα πίσω από την τραβηγμένη κουρτίνα έγινε σκιά που τον ακολουθούσε παντού, έγινε χίμαιρα που στοίχειωσε το λογισμό του, έγινε όνειρο μαζί και εφιάλτης. Μια ονείρωξη επαγγελούμενου παραδείσου που έσβησε με την τελευταία κουρασμένη αναπνοή πριν το ξημέρωμα. Πριν την επόμενη ονείρωξη, σε μια επόμενη απόκρημνη νύχτα.
Είδος: Αφήγημα
Είδος: Αφήγημα
Εκδότης: Σαΐτα
Κυκλοφορία: Ιανουάριος 2014
Σελίδες: 48
ISBN: 978-618-5040-55-0
Το βιβλίο κυκλοφορεί δωρεάν αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή και μπορείτε να το κατεβάσετε σε pdf ή epub από εδώ:
Η «Ονείρωξη» διαθέσιμη επίσης και στο Kobo Store.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΝΩΜΕΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
Ο Δημήτρης Νίκου έχει γράψει κι άλλες φορές για τον έρωτα, είναι όμως σίγουρα η πρώτη φορά που «εκθέτει» τη γραφή του στον εγωισμό του έρωτα. Γιατί μήπως αυτό δεν είναι τελικά που βιώνουμε; Το κέντρο του κόσμου μας αλλάζει ή με άλλοθι την εξιδανίκευση, πονάμε τον εαυτό μας τηρώντας το πρόσχημα του εξιδανικευμένου. Κάθε λέξη, πρόταση, παράγραφος, σίγουρα θα διαβαστεί κάτω από διαφορετικά πρίσματα. Ίσως γιατί το κείμενο παίρνει έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα, κι αυτό το κάνει από μόνο του μαγικό. Σίγουρα, η διάθεση περνάει από όλα τα πάθη που συμβολίζουν και αυτά ακόμη τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τα χρώματα που βλέπουμε σαν ταπεινές φιγούρες εμείς στον αχανή κόσμο, αυτά που παραπέμπουν στην ελπίδα, την ηρεμία, τη θεότητα, το πάθος, την αγνότητα, μέχρι την απόλυτη ματαιότητα. Μα είναι πάντα θέμα πεδίων αυτό που μας απασχολεί ή μάλλον ένα παιχνίδι εξουσίας. Αν θα μείνουμε στο λευκό που αντανακλά όλα τα άλλα χρώματα ή στο μαύρο που απορροφά τα πάντα, σαν χοάνη αχόρταγη.
Μα και ο ήρωας του Δημήτρη Νίκου παλεύει με τα χρώματα, τους ήχους, τις μυρωδιές, γίνεται ένας ναρκομανής των αισθήσεων μέχρι να φτάσει στο σημείο να πάρει την απόφασή του. Ποια θα είναι αυτή; Νομίζω πως επίτηδες ο συγγραφέας αφήνει να πλανάται, να αιωρείται, να την κατευθύνει ως νέα ερώτηση στον αναγνώστη του, σαν εκείνο το απάντημα στο μονοπάτι της Αρετής και της Κακίας.
Έρωτας είναι ο ίδιος ο άνθρωπος κι όλες οι στιγμές του. Έρωτας κι αυτό το αφήγημα που στροβιλίζει σε πάθη, πλασματικά ή πραγματικά.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο ιστολόγιο της συγγραφέως.
Μίνως-Αθανάσιος Καρυωτάκης, συγγραφέας (στο Goodreads)
Θεωρώ πως είναι ένας ύμνος για την αγάπη, η οποία νομίζω πως εμφανίζεται με αμέτρητες μορφές στο έργο. Η αφήγηση σε κρατάει από την αρχή μέχρι το τέλος. Το ύφος της εξομολόγησης δίνει αυτή την απελπισία του ερωτευμένου που αναζητά με κάθε τρόπο τη θετική ανταπόκριση του υπόλοιπου μισού, χαρίζοντας στο κείμενο μία διαρκή ένταση. Η "Ονείρωξη" θα σε τραβήξει μέσα της και σιγά-σιγά, καθώς περνάει η ώρα, θα σε μεταμορφώσει στον πρωταγωνιστή της...
