Δύει ο ήλιος, ξυπνούν τα στοιχειά.
Ακόμα ένα βράδυ ανάβουν φωτιά.
Χορεύουν, γελάνε, πηδούν σαν τρελά,
στάχτη, με σκορπίζει ο αγέρας, μακριά.
Σπουργίτι μονάχο σε ξεραμένα κλώνια.
Πώς φεύγουνε, φεύγουνε έτσι τα χρόνια,
άκου, πώς κλέβονται έτσι τα λόγια.
Οίκτος το χάδι, παλιά τα σεντόνια.
Βήματα αντίθετα που κατευθύνουν,
ανάσες κι άνθρωποι μέσα μου σβήνουν,
δέντρα απ' την άλλη μεριά που γέρνουν,
νερά που τρέχουν, τρέχουν και τρέχουν.
Το ποτήρι γεμίζω με πόνο βουβό,
ένα διάφανο τείχος με θέα στο κενό.
Πόσα θα πνίξεις, για πόσο καιρό;
Πόσα, καρδιά μου, νεκρά σ' αγαπώ;
Το ποίημα «Στοιχειά», παρουσιάστηκε στις 4 Απριλίου κατά την διαδικτυακή εκδήλωση για την δεύτερη μέρα του φεστιβάλ "Γιορτή της Ποίησης 2021" του λογοτεχνικού περιοδικού και των εκδόσεων Κέφαλος και μαζί με άλλα δύο ποιήματα, θα συμπεριληφθεί στην ειδική έκδοση του φεστιβάλ που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Κέφαλος.
Εικόνα ανάρτησης: Pixabay
0 Σχόλια