Σεπτέμβριος: ο μήνας που τακτοποιεί


Μερικά πράγματα στη ζωή μου, έχουν αποκτήσει διαχρονικά μια μορφή συγκεκριμένη που δύσκολα διαφοροποιείται, κι αν κάποτε το κάνει, είναι με μια συνέπεια που δεν εκπλήσσει και δεν διαταράσσει. Ένα από αυτά, είναι ο Σεπτέμβριος.
 
Ο μήνας της επιστροφής στο σχολείο κατά τα μαθητικά μου χρόνια, των πασίγνωστων ρήσεων "τα κεφάλια μέσα" και "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του" που συνόδευαν το τέλος του καλοκαιριού προς την αρχή μιας νέας περιόδου στην εκάστοτε δουλειά και στην καθημερινότητα. Ο μήνας των ιώσεων, που ο καιρός σιγά σιγά βαραίνει, η μέρα μικραίνει και τα λεπτά ρούχα αποζητούν ενίσχυση από κάτι ζεστότερο για προστασία από τα πρώτα κρύα. Το τέλος μιας ανεμελιάς και μιας ερεθιστικής ελευθερίας.

Για μένα, ως παιδί που τα καλοκαίρια μου συνήθως κυλούσαν ανούσια και βαρετά και ως ενήλικας πια που έχουν εξελιχθεί ως και επικίνδυνα, ο ερχομός του Σεπτεμβρίου ήταν -και παραμένει- ένα τρυφερό χάδι του χρόνου και των εποχών. Αφετηρία νέων περιόδων μάθησης, εργασίας, ιδεών και μια αρχή επιμελούς τακτοποίησης όσων άφησε πίσω του σε αταξία το καλοκαίρι. Ναι λοιπόν, αυτό ήταν και είναι για μένα ο Σεπτέμβριος: ο μήνας που τακτοποιεί.

Φέτος ειδικότερα έπιασα τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί αρκετά την παραπάνω διατύπωση. Μετά από ένα καλοκαίρι που ήταν κυριολεκτικά και μεταφορικά ένας ατελείωτος και καταστρεπτικός καύσωνας, είχα ανάγκη ακόμα και να προφέρω έστω τη λέξη "τακτοποίηση". Να τη λέω μεγαλόφωνα για να την ακούνε πρωτίστως τα δικά μου αυτιά. Αυτός ο Σεπτέμβριος, τελικά, δεν με απογοήτευσε. Με το γνωστό του σε μένα φιλικό πρόσωπο, με τις αγαπημένες του ιδιότητες και δυνάμεις, ο Σεπτέμβριος αυτός άρχισε να "τακτοποιεί" από τις πρώτες του κιόλας μέρες την φοβερή αταξία που άφησε πίσω του το ανυπόφορο φετινό καλοκαίρι. Μια διαχρονική συνέπεια που καταλήγει σχεδόν μεταφυσική. Με τον Σεπτέμβριο, έχουμε όντως μια σχέση μεταφυσική.

Τώρα που ο φετινός Σεπτέμβριος αποχαιρετά, νιώθω τους σπόρους του, καλά βαλμένους σε δεκτικό χώμα, έτοιμους να πετάξουν νέα ζωή. Πολλά θα μπορούσα να πω, αλλά προτιμώ εδώ να επικεντρωθώ σε κάποια. Σε δύο νέες συνεργασίες που σιγά σιγά παίρνουν σχήμα, η απρόσμενη πρόταση για ένα νέο βιβλίο, ταξιδιάρικο και για μένα ιδιαίτερο, που θα βρει σύντομα το δρόμο του και για ένα ακόμα βιβλίο με πολύ διαφορετικό προσανατολισμό απ' όσα μέχρι σήμερα έχω δουλέψει. Τόσα όμορφα πράγματα. Θα τα δούμε όλα μέσα στον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, σε ένα φθινόπωρο που προβλέπεται γεμάτο και δημιουργικό.


Φωτογραφία ανάρτησης: marijana1 από το Pixabay (τροποποιημένη).

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια