Άλλη μια χρονιά αναμφίβολα γεμάτη, έφτασε στο τέλος της. Με στιγμές όμορφες, αξιόλογες, κάποιες παράξενες και κάμποσες δυσάρεστες, το 2022 ήταν -αν μη τι άλλο- μια χρονιά που δε με άφησε στάσιμο. Και αυτό είναι κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό.
Στο καλλιτεχνικό κομμάτι, το 2022 άρχισε με ένα νέο ελεύθερο ψηφιακό βιβλίο που αποτέλεσε την πρώτη μου μεταφραστική απόπειρα, τη συλλογή διηγημάτων του Μαξίμ Γκόρκι «Ο συγγραφέας και ο διάβολος», που κυκλοφόρησε από την αγαπημένη Ανοικτή Βιβλιοθήκη τον Ιανουάριο (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ).
Αυτό που κυριάρχησε, ωστόσο, τη χρονιά που φεύγει, ήταν η ενδυνάμωση της συνεργασίας μου με τις Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι, μια συνεργασία που έφερε τη συνέχεια και ολοκλήρωση του κύκλου εκπομπών «Εδώ τα καλά βιβλία», αλλά και την ταινία «Οδοιπόρος».
Η πειραματική μικρού μήκους ταινία «Οδοιπόρος», σε σενάριο βασισμένο στην επερχόμενη ομότιτλη νουβέλα μου, γυρίστηκε την άνοιξη του 2022 και παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο, καταφέρνοντας μάλιστα να διακριθεί με τη συμμετοχή της σε τρία διεθνή φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους (μπορείτε να δείτε την ταινία εδώ).
0 Σχόλια